Hayatımda Türkiye kadar renkli ve konusu bol bir ülke görmedim. Aynı şekilde meslektaşlarımın da gözlerinin önlerindeki olaylara dürbünün tersi bakışları veya daha doğru deyimle gazete yöneticilerinin ve yazar sıfatındaki bazı kişilerin haberleri, olayları perdelemeleri de beni çıldırtıyor.
Bence bu haftanın gerçek konusu ABD’de başkan seçilen Obama’ya Türkiye’de bazı bölgelerde gösterilen sevinç tezahüratları. Bir grup halay çekip eğlence düzenlerken, bir grup da 20 kadar koyunu kurban etmiş. Ne hikmetse bu olaylar hep aynı bölgeden, hani elektrik paralarını bizim verdiğimiz yeşil kartla besleyip, polislerimizin, yetkililerimizin taşlandığı, AB ve ABD’li diplomatların gözlerinin nuru olan yerlerde oldu.
Afrika kökenli Obama onların hemşehrisi mi ki böylesine bir sevinç ve coşku duyuyorlar. Ya da beğenin veya beğenmeyin Erdoğan’ı refüze ettiği için mi bu heyecan? Bence hiç biri değil. Onlara birileri yeni ABD başkanı döneminde herhalde Kürtler için bir şeyler olacağını söyledi. Hani şu Biden denen ve Başkan yardımcısı olacak olan senatörün plan ve projeleri olabilir mesela.
Türkiye’nin bu gelişmeleri iyi değerlendirmesi gerek. Bunun yanı sıra Tayyip Erdoğan’ın ABD ziyareti bitti ve Ankara’ya döndü. Neler oldu Washington’da? Bence bir kocaman hiç. Obama ile arzulanan görüşme gerçekleşmedi, IMF ile masaya oturmam diyen Başbakan IMF ile masaya oturdu ve en çarpıcısı ise her zaman olduğu gibi siyasi gaf yapan AKP lideri gene koca bir çam devirerek ziyareti tamamladı.
Nükleer silahların en fazla olduğu bir ülkede kalktı elinde nükleer silah olan karşısındakine senin silahın olamaz dedi. Yaptığı açıklama gerçekte teorik olarak doğruydu ama bence bu silahların kimin elinde olduğu da çok önemli. İran veya başka fanatik bir ülkede nükleer silah olması beni de korkutur. Ama bunun çözümü dünyanın tamamen nükleer silahlardan arındırılması olmalıdır.
Yunanistan yeniden Ege sorunlarını kaşımaya başladı. Hep dikkatimi çekmiştir. Ne zaman içeride sorunlar yığılmaya başlar, Yunan fırsat bu fırsat diye bir yerlerde olay yaratır. Ermenistan’da koalisyon ortağı bir partinin lideri Türkiye geçmişindeki pislikleri kabul etmeden iki ülke ilişkileri düzelmez falan gibi laflar etmeye başlıyor. Oysa Erdoğan, Azeri ve Ermeni liderleri Türkiye’de bir araya getirme havasında. İşin acısı onlar da zaten görüşüyor. Güneyde Irak Kürt bölgesinden bir yetkili çıkıyor, Uluslararası güvence verilmeden ABD askerleri Irak’tan çekilmesin diyor.
Peki, bunlara karşılık Erdoğan ne yapıyor, İran konusunda ABD ile Tahran arasında arabuluculuk öneriyor. Bu ne gaflettir, Amerikalılarla İranlıların zaten üçüncü bir ülkede görüştüğünden ülkenin başbakanı haberdar değil. Onların gayrıresmi olarak görüşmeleri zaten devam ediyor Erdoğan Bey, kimseyi sözleriniz heyecanlandırmadı gördüğünüz gibi.
Size orada yöneltilen ekonomi konusundaki sorulara Kasımpaşalı ağzı ile verdiğiniz cevaplar da kimseyi kandırmadı. Size yanıtı kredi kurumu Standart and Poors’un kredi değerlendirmesi verdi. Türk halkından gizlediğiniz gerçeği dünya biliyor. Yalnızca benim Galatasaray, Fenerbahçe ve Beşiktaş dışında konulara heyecanlanmayan halkım işin farkında değil. Onlar da birkaç aya kadar acı gerçeği öğrenecek ne yapalım.
