Gökkubbeye yönelmiş niyaz kabarcıkları
Tanrı evinin bükey yakışıkları
Kubbeler kubbeler dev objektifler
Kubbeler bir olmanın beş vakit tanıkları
Böyle yazmışız 25 yıl kadar önce, sonra da bir şiir kitabımıza almışız. Geçtiğimiz hafta Cuma namazı kılarken, kubbeye baktım, bu şiir aklıma geldi. Müftü’ye kulak verdim, başbakan yardımcılarından birisi camideymiş, ona hulus çakıyordu, Taksim Gezi Parkı eylemlerinin nasıl önlenebileceğine dair fetvalar veriyordu. Çocuklarımızı bir an önce yaz Kur’an kurslarına yollamamız lazımmış, yoksa Maazallah hepsi Taksim’dekiler gibi anarşist olurlarmış. Allah biliyor, niye saklayayım, sövdüm içimden müftüye ve düşündüm, kubbelerimiz artık bir olmanın beş vakit tanıkları mıdırlar?.. Cevap hayırdı. Çok üzüldüm buna, içim hicranla doldu...
Yuh olsun bizi bu hale getirenlere!
+++
Yar Başında Buluşmak
Bunca yıl derdime yar olan o yarın başında
bekle beni
Vuslatın kanatlarım olacak uçacağız
Yarların altı akarsudur genelde alabalık suları
Onlardan da içeceğiz bengisu niyetine
İndiğimiz yerden geldiğimiz yere bakacağız
mutluca
Kırk yıldan sonra başarı mıdır dersin?
İşte şu kartal, hep benimleydi özdeş özdeş
Alır verirdik şiirleri yüceden yüceden
Candan o yanardı bana kanat açarak
Yakınım bulut var bir de
Gelir geçerdi onca yıl canımın sıkkın
zamanlarında
İçinde kalırdım içim açılırdı dersem
şaşıracaksın
Gökte bir olay çıkardı çoğu geceler
Med-cezir sevdasına kız yüzlü ol ay çıkardı
Mehtabıyla esrik bir türkü derdim bağrı
yanıklık makamında
Öykülerim daha pek çok
Yalnızlıktan kazandım bunca yıl, yazdım da
yazdım
Onları da oku ki, kalksın ortadan benlik senlik
Var’ı bulmaktır işte bu durum
Kulun içsel var’ının o sonsuz kulvarını
+++
Sevdanı Öğret Mene
İki hoyratla bitirelim:
Öğretmene
Dedim ki öğretmene
Sevdan Türkiye imiş
Sevdanı öğret mene.
Albeni
Büyüledi albeni
Gözüne girdim ise
Gönlüne de al beni
