28 Ekim 1919 Fransızların Maraş’ı işgal etmesinden bir gün öncesinin tarihidir. Fakir mahallenin çalılık yolundan başlarında Ermenilerin ileri gelenlerinden Agop Hırlakyan’ın çektiği üç atlı, davulculukla geçimini sağlayan Abdal Halil Ağa’ya ait avluya girer. Amaçları bir gün sonra Maraş’ı işgal edecek olan Fransız işgal güçlerini görkemli biçimde karşılamaktır. Davulcu Abdal Halil Ağa’ya yönelik olarak Hırlakyan, “İtürmezin Dağından Fransız Ordusu geliyor, bir davul alıp iki adamınla, zurnayla işgalci askerleri karşılayacaksın” der. Abdal Halil Ağa bunu kabul etmez. Agop Hırlakyan bunun üzerine “gitmiyorsan para burada” diyerek bir kese altını Abdal Ağaya uzatır, “Yetmezse dahası da var” der. Bunun üzerine Abdal Halil Ağa, “Dur çıkartma, o altınlar sizin olsun. Değil bir kese, davulumun kasnağını altınla doldursanız ben din kardeşlerimin bağrına çomağımı vurmam. Müslüman gardaşlarımın soğanının kapçığına muhtacım. Senin altınlarına muhtaç değilim” der.
Maraş’ın kahramanlığı böyle başlar. Sütçü İmamın direnişi ve bir halkın topyekün ayağa kalkışı Fransızları Maraş’a girdiğine pişman eder.
Para, herşey değildir!
Yıl 2009 bu kez medyaya Kahramanmaraş’tan şöyle bir haber düşer: “Krizden kurtulmak isteyen Kahramanmaraşspor’un, Kürt ve Ermeni açılımı yaparak düze çıkma planı ters tepti. Kulüp başkanının (adı lazım değil) Kahramanmaraş doğumlu ünlü zengin ABD’li Ermeni Kirk Kerkorian’ı maça davet etmesi kentte ortamı iyice gerdi. İki açılım da hem tartışma yarattı, hem de kulübe, adını taşıdığı kentten destek yerine köstek gelmesine yol açtı. Önce siyasetteki ’demokratik açılım’paralelinde, Kuzey Irak’taki Kürt bölgesinde yer alan Zaho Spor ile özel bir dostluk maçı ayarlandı. Kahramanmaraş 26 Ağustos’ta, Futbol Federasyonu’nun itirazına rağmen validen aldığı özel izinle sahaya çıktı ve 70 dakikalık dostluk maçının ardından Zaho Spor ile kardeş takım oldu. Ermenistan’dan bir takımı, özel maç için Türkiye’ye davet etmeye karar veren kulüp başkanı, dünyanın sayılı zenginlerinden olan Kahramanmaraş doğumlu ABD’li Ermeni Kirk Kerkorian’ı da bu maça davet etti. Kerkorian’a 10 gün önce forma gönderen Başkan, kulübün reklamını yapıp, sponsor bulmayı planlıyor. Ancak bu açılımlar Maraş’ta tepki topladı”.
Ucunda para varsa gerisi teferruattır!
Son zamanlarda toplumda sıkça rastlanılan değer düşüklüğü ve kalitesizliğin bir örneğiyle daha bu olayda karşı karşıya gelinmiştir. Spor kardeşlik, barış ve dostluktur. Sporun amacı barışın, dostluğun ve iyi ilişkilerin kurulmasına katkı sağlamaktır. Çıkar sağlamak ve karşılıksız para kazanmak için sporun araç olarak kullanılması her şeyden önce ahlâki değildir. Milli, hissi ve insani duyguları olumlu ya da olumsuz anlamda sömürmek ve bunu sporu araç olarak kullanmak da doğru değildir. Her olgu gibi sporun da amaç dışı, şark kurnazlığının, aç ve açık gözlüğün aracı olarak kullanılması yanlıştır. Bu durum her şeyden önce Türk milletinin geleneklerine aykırıdır. Kaldı ki, ülke hassas bir süreçten geçerken sırf dikkat çekmek ya da para kazanmak için yerleşik teamüllere aykırı işlere kalkışmanın da mantığı yoktur.
Bu durum da bir süre önce sele giden canları bir yana bırakarak çamurlara gark olmuş çanak çömlek yağmacılığına kalkışmaya benzemektedir. Son dönemlerde yaşananlar, Türkiye’nin değerler yönünden uğradığı erozyonun kanıtıdır. Toplumsal ve milli değerlerin para karşısında yok muamelesine tabi tutulması üzerinde durulması gereken bir husustur. Toplumun her kesiminde “para söz konusuysa gerisi teferruattır” anlayışının hızla yaygınlaşması, herkesi içine alacak rezil bir anafordur. Kurumların başına fiyatı olmayan adamların getirilmesine duyulan ihtiyaç bugün her zamankinden daha fazladır.
