Birileri bizi kukla gibi oynatıyor. Bunda da başarılılar. Son günlerin konularına bakın, hangisi halk yararına? Üç ayrı sahnede üç ayrı oyun. Her biri halkı gerçek gündemden koparmak, başlarına gelecek felaketi öğrenmelerini unutturmak için.
Siyaset sahnesinde, önce kürt, tutmayınca adı demokrasiye döndürülen açılım hap haline de getirilse görüldü ki halk yutamıyor. Hapın imalatçısı ve yarı kürt partisi haline gelen AKP’nin telaş içinde anayasa adı altında hazırladığı yeni yüce divan oluşumuyla İktidar partisinde zayıflama hızlanırken, siyasette, bel altına saldırılar arttı.
Unutmayın, ekonomi tepetaklak giderken, ortada başına geleceklere duyarsız bir halk var. İnanın bana aşağılayıp palikarya dediğimiz Yunanlılara imreniyorum. En azından haklarını arıyor. Koyun gibi kabullenmediler. Bana şu kredi kurumu bizi övdü, şu başarılı saydı demeyin. ABD şimdi bu kredi kurumlarının nasıl sahte raporlar hazırladıklarını araştırıyor ve haklarında yasal soruşturma yapıyor. Hatırlarsanız, Yunan ekonomisi için ne kadar başarılı raporlar vermişti Erdoğan hükümetine başarılı diyen bu kurumlar.
Öte yanda her gün birkaç ailenin yüreğini yakan şehit haberleri. Terörde tırmanış. Devletin polis ve savcısı da aynı hızla teröristle mücadele eden yiğitleri içeri alıyor. Sanki iktidar PKK’ya yardım ediyor, elini kuvvetlendiriyor gibi. Olabilir zaten PKK’lılar da ümmetten sayılır.
Son saldırılara karşı Tayyip Bey talimat vermiş, sıkı bir tahkikat yapılsın diye. Yapılsa ne yazar? Mutlaka Deniz Baykal’a karşı bu olayların da arkasından Ergenekon çıkacaktır emin olun. Ama bu filmi hangi gurup hazırladı acaba, balyozcular mı yoksa Kanlıca’da silah gömenler mi?
Bütün bu laf salatası gelişmeleri bir kenara bırakın. Ankara’da geçen hafta yapılan tartışmalarda Başbakan önemli bir gafa bilerek veya bilmeyerek imza koydu. Bu konu bir gazeteci arkadaşımın dikkatini çekmiş, itiraf ederim aklıma gelmemişti.
Efendim konu, Başbakan Erdoğan’ın Ermeni soykırımı konusunu kabullenmesi. Nasıl mı? Basit, merak etmeyin matematik problemi değil. Şimdi size yeni moda gazetecilik usulü kendin sor kendin yanıtla yoluyla konuyu açayım. (kendin pişir kendin ye değil aman ha şaşırmayın)
Tayyip Bey, İsmet İnönü’yü kime benzetti? Adolf Hitler’e değil mi? Hitler tarihte ne ile biliniyor? Musevilere yaptığı soykırımı ile. Milyonlarcasını gaz odalarına yollayıp sabun yaptırmış, altın dişlerini eritip hazinesine katmıştı. Bu yüzden Almanya savaş sonrası milyarlarca dolar tazminat ödedi Yahudilere.
Peki, ABD Kongresine verilen soykırımı yasa tasarısının tarihi ne? 1915-1923. Bu tarih Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşu değil mi? Kongredeki yasa tasarısının senato şekli olan S. Res. 316’da Ermeniler hem soykırımına uğradığı söylenen kişi sayısını 500 bin daha artırarak 2 milyona yükseltti. Hem de tarihi 1923’e çıkardı. Tayyip Erdoğan, iç siyasi tartışmada Cumhuriyetin kurucularından biri olan İsmet İnönü’yü Adolf Hitler’e benzeterek Ermeni lobisinin eline büyük bir koz verdi. Yani yarın ABD Başkanı Obama çıkıp da Erdoğan’a, “Yahu Tayyip Bey sen de soykırımı yaptığınızı kabul ettin” derse hiç şaşırmayın..
Duyduğumuz, Yunanistan’daki ekonomik kriz türü felaket için sırada iki ülke var, İspanya ve Türkiye. Maliye Bakanı ekonomi için ne derse desin teşhisi kendiniz koyun. Düşünün, sofranıza, et, süt, yumurta ve sebze geçen yıllardan daha fazla ve ucuza mı geliyor? Yoksa ana menü somun ekmeğe mi yöneldi? Benzini dünyada Türkiye’den pahalı satan başka ülke var mı? İnşaat sektöründe müteahhitler ev satacağız diye reklama yüklendi. Gaza, elektriğe, suya, telefona daha az mı para ödüyorsunuz? Mutlaka bunların hesabını yaptınız değil mi?
Peki, geçen yıldan veya 2002’den bu yana ekonomik açıdan daha iyi durumda mısınız? Süleyman Demirel bir soru sorar, kötü yanıt yerine kendisi cevap verirdi. Demirel hesabıyla, bu durumda “iyisiniz iyiiiii”. Kararı kendiniz verin. Boş verin siyasetçilerin tepişmesini.
