Elazığ’ın kendine özgü bir kent dokusu var. Bu dokuya Elazığlılar anlam veriyor. Nedir bu anlam? O anlam: Elazığlıların tarihten gelen kültür ile yaşanan kültürü kişiliklerinde içselleştirmiş olmasıdır! Gerçekten bu, çok ilginç bir sosyo-kültürel olaydır. Kentleşmenin, hızlı iletişimin sinsice kurguladığı ‘bireyin yalnızlaşması’sonucunu, Elazığ’da görmek çok zor. Çünkü Elazığlılar, gelenek ve göreneklerini modernite ikliminde yeniden biçimlendirerek yaşamaktadırlar. Bir başka deyişle Elazığ çiçeği; kökten kopmadan, bir farklı iklimde kendi kokusuyla, kendi rengiyle varolabilmektedir.
Elazığ demek, bir anlamda ‘kültür’de demektir. Bu kentte, kültürel bir etkinliğin olmadığı gün çok azdır. Elazığ’da kültürle uğraşmak bir farklı yüceliktir. İllerdeki bildik ‘Musiki Derneği’nin (Cemiyeti) adı Elazığ’da “Musiki Konservatuvarı Derneği” dir. Ve yine Elazığ, Kültür Bakanlığı kitaplarının satışında Türkiye rekoru kırmış bir ilimizdir. Her yıl düzenlenen o görkemli Hazar Şiir Akşamları derseniz, tüm Türk dünyası sanatçılarını ağırlayan bir Türkiye övüncü, bir Türkiye klasiğidir. Elazığ, Türk dünyasında ‘şiirin başkenti’olarak bilinmektedir. Bitmedi, yine Elazığ, devlet başkanlarına “Türk Dünyası Hizmet Ödülleri” veren bir ilimizdir.
Kimse kusura bakmasın; Elazığ farklı bir kentimizdir! Caddelerinde, sokaklarında güzel Türkçemizin kesin egemenliği vardır. Bu egemenlik çok anlamlıdır ve korunmalıdır!
Bu alımlı kentimiz pek çok vali gördü. Geçmişteki valilerimiz bu güzel kentimize yararlı hizmetlerde bulundu. Hepsi var olsun. Ancak, Elazığ bir vali daha gördü: adı Muammer Muşmal... Bu valimiz kendisini herhangi bir Elazığlıdan farklı görmeyen, içi dışı bir, alçakgönüllü, karnından konuşmayan, sırtını makamına dayayıp ‘alçak dağları ben yarattım’ demeyen; dolayısıyla devleti yörede sevimli kılan bir valimiz idi. Tüm bunların yanında bu saygın valimiz, kültürel her etkinliği gönülden destekleyen, esas olan ‘insanın yetişmesidir’ deyip kitap okunmasını yaygınlaştırmaya çabalayan bir seçkin devlet adamıydı. Sohbetlerde “Elazığ Valisi Muşmal rahmetli Kemal Yazıcıoğlu’nun hizmet anlayışını sürdürüyor” denildiğine ben tanığım.
Bu saygın valimiz son ‘Valiler Kararnamesi’ ile görevinden alındı!
Hem de ne zaman biliyor musunuz; Elazığ dışındaki girişimcileri Elazığ’da toplamak amacıyla “Elazığ Buluşuyor” adı altındaki etkinliği başlattığı gün!
Elazığlılar şaşkın. Böyle bir kararın nasıl alınabildiğine hâlâ inanamıyorlar.
Yazarı, sanatçısı, tüccarı, esnafı, holding yöneticisi sokaktaki insanı, bu duruma bir türlü anlam veremiyor; böyle bir valinin ‘kızağa’çekilmesinde ne gibi bir ülke yararı görüldüğünü tartışıp duruyorlar. Bırakınız muhalefeti, AKP İl Başkanı bile Günışığı’na verdiği demeçte Sayın Muşmal’ın görevden alınmasını açık biçimde eleştiriyor. Gazete yazarlarından Bedrettin Keleştimur bu tepki yoğunluğunu “Tek kelimeyle ifade etmem gerekirse bu şehrin üzerine, siyasetin kâbus çığı düştü!” diyerek pek güzel açıklıyor.
Katırcıoğlu Mehmet Paşa 17. yüzyılda Konya Valisi’dir. Korkusuz, yetenekli bu valiyi çekemeyenler sadrazama kadar ulaşırlar. Fitne ısrarına sadrazamın yanıtı şöyle olur: “Katırcıoğlu’nu görevden alırsam, devlet orada zarar görür!”
Evet...Elazığ’dan bir vali geçti.
Adı Muammer Muşmal idi...
