Avrupa Parlamentosu, Türkiye ile AB arasındaki üyelik müzakerelerinin askıya alınması çağrısı yapan raporu, 109'a karşı 370 oyla kabul etti.
Türkiye rapora sert tepki gösterdi. Dışişleri Bakanlığı; "Avrupa Parlamentosu tarafından benimsenen tek taraflı ve objektiflikten uzak tutuma, tarafımızca herhangi bir değer atfedilmesi mümkün değildir... Türkiye için hiçbir anlam ifade etmiyor" denildi.
AKP Sözcüsü Ömer Çelik; "Demokrasimize notu tarih vermiştir, ödenen bedeller vermiştir. Irkçılara teslim olmuş AP'nin verdiği notun hiçbir hükmü yoktur. Salonlarında PKK sergileri açılan AP, hangi yüzle demokrasimizi mahkûm etmeye kalkıyor. Bu raporu size aynen iade ediyoruz... Bu raporu, 'Avrupa Irkçılık ve İslam Düşmanlığı Müzesi' kurup, kapısına asabilirsiniz." dedi.
AP, Kasım 2016'da aldığı kararla, üyelik müzakerelerinin "dondurulması" çağrısında bulunmuştu. Müzakerelerin "dondurulması" kavramının hukuk zemini bulunmuyor. Ama şimdi müzakerelerin askıya alınmasına dair oylanan rapor, 5 Ekim 2005'te kabul edilen "Türkiye İçin Müzakere Çerçeve Belgesi-MÇB"nde öngörülmektedir.
MÇB'de, "Türkiye'de, Birliğin temelini oluşturan özgürlük, demokrasi, insan haklarına ve temel özgürlüklere saygı ve hukukun üstünlüğü ilkelerinin ciddi ve sürekli olarak ihlal edilmesi durumunda, Komisyon kendi inisiyatifiyle veya üye devletlerin üçte birinin talebi üzerine müzakerelerin askıya alınmasını tavsiye eder" ifadeleri yer alıyor. AP'nin müzakerelerin askıya alınması kararının ana dayanağı budur.
Aslında, Türkiye-AB ilişkilerinin geçmişine bakınca, bu son karar, belki de ilk defa AB kriterlerine uygun olanı denebilir. Saldırgan taleplerden örnekler verelim:
1) AB, Aralık 1999'da Helsinki zirvesinde Türkiye'ye adaylık statüsü verdi. Konu Bakanlar Kurulu'muzda görüşüldü. Belgede; Kıbrıs adasının AB'ye alınıp bütünüyle Rumlara, kara sularının 12 mile çıkarılıp Ege'nin bütünüyle Yunanistan'a verilmesi, Lozan'da kabul edilen gayrimüslim azınlığın dışında yeni azınlık icat edilmesi tuzağı vardı, karşı çıktık. Israr edince oylama yapıldı, yalnız kaldık. (Müzakerelerin özetini, 2002'de yayımlanan, Avrupa Birliği Bitmeyen Yol, Gümrükte Kuşatma ve Kıbrıs'ta Sirtaki kitaplarımızda yazdık.)
2) AB, 2000 yılında Türkiye'ye Katılım Ortaklığı Belgesi (KOB) verdi. Bu yol haritasında AB talepleri vardı. Bir tanesi de "yerel dillerde eğitim ve öğretim"di. AB müktesebatına, uluslararası hukuka ve Anayasamıza yüzde yüz aykırı bu isteğe Türkiye itiraz etmedi. Halbuki, AİHM; İspanya, Fransa, Hollanda ve Belçika gibi ülkelerden gelen benzer iddiaların tamamını reddedip, 'dil egemenliğin kurumudur, anayasada ne deniliyorsa ona uymak şarttır' dedi. Buna rağmen, bölücü terör örgütü PKK, hep bu iddiaya dayandı, 2003'den sonra da iktidar bu yolu açtı.
3) AB'nin 2004 Zirvesi'ndeki isteklerine bakalım:
"* Lozan'ın yeniden yorumlanması * Kopenhag Kriterleri temelinde yeni anayasa * Komşu ülkelerle ilişkilerde, ulusal güvenlik stratejinin belirlenmesi ve uygulanmasında ordunun değil, sivil otoritenin ve sivil toplum örgütlerinin belirleyici olması * MGK Kanunu'nun ulusal güvenliği tarif eden 2a maddesi ile TSK İç Hizmet Kanunu'nun Cumhuriyet'i koruma ve kollama görevini düzenleyen 35'inci maddenin değişmesi * Genelkurmay Başkanı'nın Millî Savunma Bakanı'na bağlanması * Cumhurbaşkanının MGK'ya ve Kıbrıs konusundaki olağanüstü devlet zirvelerine de başkanlık etmemesi * Belediyeler ile Büyükşehir Belediyeleri kanunlarının çıkarılıp, ketum [merkezi] idari sistemin Ademi Merkeziyetçi yapıya dönüştürülmesi * BM İkiz Sözleşmelerindeki çekincelerin kaldırılması * Avrupa Bölgesel ve Azınlık Dilleri Sözleşmesi'nin imzalanması * Anadillerde yayınlarda süre sınırı ile devletin bölünmez bütünlüğüne saygı gibi kesin prensiplere bağlı olunmaması, * Siyasi partilerin Türkçe dışında dil kullanabilmeleri * Cami dışındaki ibadet yerlerinin açılması ve tamirinde koşullar öne sürülmemesi * Papazların Türk vatandaşı olma zorunluluğunun kaldırılması, dışarıdan gelenlere güçlük çıkarılmaması * Ekümen sıfatının aleni kullanılması* Rum kesiminin tanınması ve Türkiye'nin 'işgal kuvvetlerini(!)' belirli bir takvim çerçevesinde bir an önce geri çekmesi * Ermenistan sınır kapısının açılması, soykırımın tanınması * Alevilerin Müslüman azınlık olarak kabul edilip korunması vb. 80 madde.
Yukarıda sadece 2014 AB İlerleme Raporundaki talep başlıkları sıralanmıştır. Tamamı AB müktesebatına, anayasamıza aykırıdır ve AB'nin yetki alanına girmiyor. Buna rağmen devrin Dışişleri Bakanı Gül ve Başbakan Erdoğan, tamamının gereği yapılacaktır demiştir ve büyük kısmı yapılmıştır. Bu başlıkların anlamı, ve daha fazla bilgi için lütfen ( ve ) adresine bakınız.
Peki, AB sanki Türkiye'yi yönetiyormuş gibi bir teslimiyet durumu var. Neden? Önceki iktidarların acziyetinden diyebiliriz. Ama son dönem iktidarlar için gerekçe ise, 1923'te kurulan Türkiye Cumhuriyeti'nin 2023'te dönüştürülüp, "bambaşka bir Cumhuriyet" , "eyaletler", "özerk yönetimler" veya "çok etnikli federasyon" gibi bir rejim kurma hayalinden bahsedebiliriz. Bunun için aynı görüşteki Batı'dan ibra ve güç alma ile iş birliği diyebiliriz.
