Atamıza, sözlümüze, eşimize, dostumuza; askerlik hatırası olarak bakıp da özlem gidersinler diye gönderirdik. Onlar da evlerimizin baş köşesine asarlardı.

Ve niceleri... Hasret tüten ocaklarda fotoğraflara tatlı tebessümlerle bakılırdı. Analar, bacılar, nişanlılar öper öper koklardı. Şimdi askerlik hatırası olarak gelen fotoğraf ise yukarıda görülüyor;
Ya !..  Başçavuştan yenilen tokatların bile kahkahalarla anlatıldığı askerlik anıları... “Terör örgütünden” tezkere alan Mehmet anasına, bacısına, nişanlısına şimdi ne anlatsın?!..
Sözün bittiği yere geldik..