Şu anda tek umudumuz hastanede olmaları, belki bilinçleri kapalıdır ama bilemiyorum. 20 gün oldu, hala kızım yok. Sağlıkçıydı, fizyoterapist idi ama atanamadı, eşi ise askerdi. Yani cıvıl cıvıllardı. Daha yeni evlilerdi. Bir şekilde ne ölüsüne ne de dirisine ulaşamadık. Benim kızım korkuyordu, eşinden Allah razı olsun güvenlikli bir yer tuttu ve ‘Korkmasına gerek yok’ dedi. Allah verdi, Allah aldı. Yapacak bir şeyimiz yok, elimiz kolumuz bağlı. Kızımın ve damadımın bulunması için yardım bekliyoruz, inşallah bir yerlerden çıkarlar.”