“Mesela, 2019 yerel seçimine giderken İstanbul’da Saadet Partisi aday çıkarmasa CHP az farkla seçimi kaybediyordu. Hatırlatmak isterim ki Saadet’in adayı o seçimde sadece yüzde 1,2 oy almıştı.
Yine bölünmenin yarattığı risklere dair aynı seçimden başka bir somut örnek verelim; CHP’nin İstanbul’u 13.000 oy farkla kazandığı 31 Mart 2019 seçiminde DSP kaybettirmeye oynayarak (kazanamayacağı çok açıktı) aday çıkarmış ve 30.817 oy almıştı.
“Yakın geçmişte solun bölünmesine dair en önemli örnek ise 1994 yerel seçimlerinde mevcut. İstanbul’da sosyal demokrat partiler olan SHP, DSP ve CHP oyları toplamda yüzde 34’e ulaşmasına rağmen Refah Partisi’nin adayı Erdoğan’a yüzde 25,19 ile seçimi kazandırdılar.
Keza şimdilerin ‘Metal Yorgunu Melih Gökçek’ o seçimde yüzde 0,4 ile Ankara seçimini kazanmıştı. Düzeltiyorum o seçimde toplamda oyu 9,85’e varan CHP ve DSP ayrı aday çıkararak seçimi Gökçek’e kazandırmıştı.
Kazandırdılar diyorum çünkü o dönem sosyal demokrat siyaset adına karar veren ‘fikirlerine aşık’ siyasetçiler, kişisel kariyerlerini, rakiplerine karşı duygularını ve büyük egolarını ülkeyi bekleyen riskin önüne koydular ve öyle karar verdiler. Yaklaşık 30 yıldır onların yarattığı bu sonucu değiştirmeye çalışıyoruz.
“Bugün aynı sorunu Sayın İnce’de görüyorum. Sebebini anlatayım; CHP ve HDP seçmeninin neredeyse tamamı, İYİ Parti seçmeninin ise büyük bölümü Sayın Kılıçdaroğlu’na oy vermeye kararlıyken, kim olduğundan bağımsız, muhalefetten Sayın Kılıçdaroğlu dışında herhangi bir adayın seçimde ikinci tura kalma ihtimali yok.
Haliyle Sayın İnce’nin de ikinci tura kalma ihtimali yok ama seçimi ikinci tura bıraktırma ihtimali var.”
Aksoy, 2 hafta arayla yapılan iki farklı ölçüm sonucunu da yazısında paylaştı.
