(Zulüm sonsuza dek ayakta kalamaz)
Hangi kılığa girerse girsin, hangi sese bürünürse bürünsün, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Hangi hileye başvurursa vursun, hangi yalanı uydurursa uydursun, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Zerdali bıyıkları üstünden hünkürse de, mercan dişleri arasından tıslasa da, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Timsah gözyaşları akıtsa da, “kodum mu oturturum” havalarına girip sırıtsa da, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Meydanlarda panayır da kursa, cami önlerinde mendil de açsa, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Karun misali zengin olup herkese paralar dağıtsa da, “güç bendedir” diye bağırıp kalabalıkları uyutsa da, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Özgür sesleri sustursa da, mapus damlarını doldursa da, masum yavruların yüzlerini soldursa da, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Bütün ekranlara, bütün manşetlere çöreklense de, bütün köşelere, bütün panolara tünese de, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Köşklerde oturup saraylarda eğlense de, uçaklarda gezip gemilerden filolar edinse de, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Yeşil dolarcıklı kapitalin emrine girse de, okyanus ötelerinden ölülere talimat verse de, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Şerbet içinde baldıran zehiri sunsa da, “vatanım, milletim, ülküm” diye düşünenlerin beynine iblis olup girse de, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Bütün mevkileri işgal etse de, bütün makamları gasp etse de, zulüm ilelebet payidar olamaz.
Bütün mevzilere de girmiş olsa, bütün tabyaları da ele geçirmiş olsa, zulüm ilelebet payidar olamaz.
* * *
Gün gelir, zulmün sesi elbet kısılır.
