Hepimiz yorgunuz Veysel Tekelioğlu.
Bir savaştan çıkmıştık, yaralı, bereli, savaşsız bir hayata hazırlıksız...
Yorgun, argın, yıpranmış... En güzel yılları kavganın içinde, en güzel yılları hücrelerde, en güzel yıllarında sehpaların gölgesinde...
Bir adanmışlığın yeniden başladığı yer olabilirdi ancak bizim için bu yorgunluk, "Bir tükenişin, bir teslimiyetin sebebi olmaz"dı... Sırtlanmamız gereken inançlarımız, omuz vermemiz gereken yüklerimiz vardı...
İdealizm dünyasına doğmuştuk biz, gayrısını bilmez idik...
'Vatan nâmustur' diyen 'Yorgun ülkücü' yeni yorgunluklara "Bismillah" demeliydi.
Yeni Bismillahlar için 'İbrahim'in yitik baltası'ndan söz ediyor Veysel Tekelioğlu 'Yorgunum' romanında, yeni gayretler kuşanmak için...
Hepimiz yorgunuz...
Baltamızı yitirdik, Manaslarımız da beklemiyor artık görünmez oldular, onlar da mı ümidi kesti yitik baltadan ya da bizden?!
Her yanımızı çobanlar sarmış ve köpekleri sâhiplerinin bir işâretine bakıyorlar, manaslarımıza saldırmak, manaslarımızı parçalamak için...
Yitik Balta'yı aramaktan vazgeçmiş bir toplumun, bir zamanlar yedikleri putlardan daha sağlam ve bu kez yemeyip tahkim ettikleri âhir zaman putlarını parçalamak yerine üzerini yeşil bir örtü ile örtüp takdis eden, özgürlüklerinden vazgeçip irâdelerini ipotek eden bir toplumun manaslarından ne bir iz ne bir ses ne de bir haber var.
Kırılacak putlar her gün yeniden giriyor hayatımıza eskilerin yanına yerleşiyorlar. Bir yandan kavga daha çetin devam ediyor, bir yandan yeni putlar, kırılması gereken...
Ve 'yitik balta' modern zamanların İbrahim'lerini, yani ülkücüleri bekliyor.
Ve çobanlar yine tetikte...
'İbrahim'in baltası'nı derinlere, daha derinlere gömme uğraşında...
Ve çobanlar yine tetikte, köpek sürüleriyle birlikte...
'İbrahim'in baltası'nı karanlık dehlizlerde görünmez kılma gayretinde...
Ve çobanlar yine aynı şeyi söylüyorlar:
"İbrahim'in Baltası parçaladı ilahlarımızı, yeniden inşa ettik Kâbe'de, yine parçaladılar. Sonra gizledik onları Muhammed'in örtüsüyle. Görünmesinler, bilinmesinler diye. En büyük tehdittir ilahlarımıza Muhammed özü sevdalıları."
Veysel Tekelioğlu, 'Yorgunum' romanının ardından 'Yitik Balta' romanında bir ümidi yeşertiyor...
Zihnimizin esâret hücreleri olan putlarımızı, özgürlüklerimizin kölelik zincirleri olan putlarımızı yine ve yeniden parçalamamız gereğini kadîm zamanların hikâyeleriyle örerek koyuyor önümüze...
Çobanlar ve manasların savaşı bu...
Çobanlar her zaman diri, manaslar yorgun... Yorgunluğa rağmen sürecek ve bitmeyecek bir savaş bu...
Veysel Tekelioğlu'nun Akçağ Yayınları'ndan çıkan 'Yorgunum' ve 'Yitik Balta' romanları üçüncü baskısıyla okuyucunun beğenisini toplamaya devam ediyor...
