Yeniçağ Gazetesi'nin bugünkü manşeti...
Gazetemizi okumak için tıklayınız...
ÜRETİCİ KAZANMIYOR TÜKETİCİ İSYANLARDA
Tarla ürününün en bol olduğu ağustos ayında, üretici ürettiği ürünü aracının, maliyetin altında kapatmasının öfkesi ile tarlada gübre yapıyor.
Pazarlara en çok yazlık sebze meyvenin geldiği ay ağustos olmasına karşın ne üreten ne tüketen mutlu. Üreticiler domatesin, biberin, karpuzun tarlada kalmasından endişe ederken, bazı üreticiler ürünlerini hayvanlarına yediriyor. Son alarak Karacabey’de eylem yapan üreticiler, “hükümet istifa” sloganı atarak sesini duyurmaya çalıştı. Büyük kentlerde ise ürünlerdeki bolluk fiyatlara pek yansımış gözükmüyor. Eyüpsultan’da bir yurttaş durumu, “Biz açız aç! Ayakta durmak yaşamaksa, yaşıyoruz. İsyan ediyorum. Ben acımdan ölmek zorunda değilim” sözleriyle özetlerken, bazı pazarlarda özellikle akşam saatlerinde vatandaşlar tezgah altına atılmış çürük ürünlerin arasından işe yarayanları seçip ihtiyacını karşılamaya çalışıyor.
Emeklilerin, çalışanların temmuz maaşı zamlarına yansımayacak şekilde ayarlanan akaryakıt, elektrik ve doğal gaz zamları temmuz enflasyonuna yansırken, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre, haziranda 1.64 olan aylık enflasyon temmuzda aylık 3,23, yıllık 61,78 oldu. Enflasyonun en çok hissedildiği yerlerden biri de alışverişin en çok yapıldığı çarşı-pazarlar.
Ancak ne tarlada ne çarşı pazarda durum pek iç açıcı değil. İstanbul’un Eyüpsultan İlçesi’nde bulunan Karadolap Mahallesi semt pazarına gelen yurttaşlardan emekli Rıza Yılan, 60 yaşında 12 bin 500 lirayla geçinemediğini belirterek şunları söyledi:
“Biz hayatımızın her alanından kısıyoruz. Bizim hiçbir sosyal hayatımız yok. Biz evden dışarı çıkamıyoruz. Biz et, ekmek, sebze alamıyoruz. Biz açız aç. Yaşıyor muyuz, yaşamıyor muyuz; onu da bilmiyoruz. Ayakta durmak yaşamaksa yaşıyoruz. Ben 30 sene bu ülkeye şirket kurmuşum, en az 2 trilyon vergi ödemişim. En sonunda geldiğim yerde, pandemide ben şirketimi kapatmak zorunda kaldım. Ben emekli maaşımla şu anda vergilerimi ödemek durumundayım.
Ben çalışan insanların kıdem tazminatlarını ödedim. Ben devlete olan vergimi de ödedim ama ben şimdi 12 bin 500 lirayla yaşamak zorundayım. Yaşamaya çalışıyorum, yaşayamıyorum. Biz gavur değiliz ki. Biz de Türk’üz, biz de bu ülkenin vatandaşıyız. Bizim de yemek ihtiyacımız, tatile gitme hakkımız var. Beş tane mafya gelmiş, memlekete çökmüş. Kim oldukları da belli değil. Biz bunlara ganimet ödüyoruz. Benim vergimden, benim emeğimle ben bunları besliyorum. Beslemek zorunda değilim. İsyan ediyorum. Ben acımdan ölmek zorunda değilim.”
İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin (İBB) CHP’li Meclis üyesi Kıymet Kaya Koçak da pazarın pahalılığına vurgu yaparak “Bu ülkede asgari ücret düzeyinde çalışan ya da o kadar geliri olmayan milyonlarca insanlar var. Bir an önce buna ilişkin tedbirlerin alınması gerektiğini düşünüyorum. Tabi hayal etmek başka ama uygulama çok farklı. Ne yazık ki fiyatlar çok yüksek. Alışveriş yapan bütün vatandaşlarımız bakıyorlar, inceliyorlar ve bırakmak zorunda kalıyorlar.
Bu enflasyonla yaşamın böyle sürmesi, sürdürülebiliyor olması mümkün değil. Bin lira getirdiğinizde yetmeyebiliyor. Özellikle emekliler açısından düşündüğümüzde, asgari ücretle çalışanları düşündüğümüzde bir hafta pazarda bin lira harcaması mümkün değil. Gerçekten vatandaşın işi çok zor. TÜİK kendi söylediğine inanmıyor ki vatandaş inansın” diye konuştu.
Bir başka yurttaş ise hem meyvelerin hem de sebzelerin çok pahalı olduğunu belirterek “Çocukların, halkın yiyebileceği en önemli şeyler, sebzeler hepsi çok pahalı. Mesela 40 lira ıspanak. Bir meyve 50, 70, 100 lira. Her şey gönül istiyor ki alalım yani ama alamıyoruz her şeyi. Bin lira tuttu burası peynirlerle, yumurtayla, yeşilliklerle. İki tane meyve aldım. Bir kilo üzümle bir kilo da erik aldım. Emekli maaşıyla zor. Hele bir kişinin emekli maaşıyla çok zor. Nereye kadar böyle bilemiyorum artık ama halkın uyanması lazım. Ben erken seçim istiyorum. Hep beraber, hep birlikte istiyoruz. Vatandaş olarak erken seçim istiyoruz. Buna gücümüz yetmiyor” dedi. Pazarcı esnafı da “Bundan iyisi yok ama millet alamıyor, yapacak bir şey yok. Fiyatlar şu anda düştü de halk yine alamıyor. Halkın gücü bitmiş, sıfır. Bir daire kirası olursa 20-25 bin lira, sonu ne olacak bu milletin? Yabancılar dolmuş. Millete ev, yer, bark kalmadı. Ülkenin yarısı satılmış. Hayat böyle gidiyor işte. Yapacak bir şey yok. 15 liraya biber satamıyoruz, görüyorsun. Bu saatte pazar tıklım tıklım olması gerekirken iş yok. Millet perişan. Böyle giderse batacak. Batmış batacağı kadar” ifadelerini kullandı.
İşsiz genç Cenk Turan, durumu şöyle anlattı: “Evde babam emekli. Emekli olmasına rağmen günlük işlere gidiyor. Ben de şu anda gencim ama işsizim. İş arıyorum hâlâ. Günde farklı uygulamalar üzerinden 40 ya da 50 tane yere başvuru yapmak zorunda kalıyorum. Artık oradan da ne kadar cevap gelirse... Alabildiğim sadece salata, domates ve birkaç parça meyve, geri kalanına zaten olarak gücü yetmiyor insanın. Önceden, çocukluğum zamanında alabildiğim şeyleri ne kadar canımız çekse de istesek de alamıyoruz artık. Sadece üç parça bir şey, 280 lira falan tutun. Muz, nektarin ve domates... O kadar yani. Başka da hiçbir şey yok. En fazla ayırabildiğimiz ya 400 ya 500 lira ama 400-500 liraya da hiçbir şey gelmiyor artık.”
Alışveriş sepetini göstererek dolduramadığını belirten emekli Yüznur Demir, “Benim param bu kadar. Emekli aylığım daha yeni 12 bin 500 oldu. Çocuğum var. Zor şartlarda geçiniyoruz. Vallahi aç kalıyoruz işte” dedi.. Boş alışveriş sepetini gösteren emekli Saniye Ağca, “Fiyatlar gördüğünüz gibi çok pahalı. Şu an hiçbir şey alamadım. Bakıyorum şu anda. Meyve, sebze, o tür şeyler almayı planlıyordum ama şu anda fiyatlara bakıyorum” diye konuştu.
