Masa başında uzun uzun konuşmalar, hesaplaşmalar, sık sık geriye dönüşler, sessiz sözsüz bakışmalar... Eğer bir buçuk saatlik bir sinema filmi izliyorsanız, bunlar keyifli bile olabilir ama söz konusu olan her hafta iki saat sürecek ve uzun soluklu olması hedeflenen bir diziyse seyirciyi bu akışla tutamazsınız. Selin’in Kartal’la, Aziz’in Osman’la, Hüma’nın Oktay’la ya da Hakan’la diyalogları seyircinin ilgisini bir süre sonra dağıtıyor ve dizinin süresi uzun olunca da ister istemez tekrarlara düşülüyor. Reytinglere baktığımızda da dizinin tüm çabalara ve çok iddialı oyuncu kadrosuna rağmen bir türlü toparlanamadığınızı görüyoruz. Aksiyon şart ama sanki geç kalındı.
