Türkiye, Kahramanmaraş merkezli iki büyük depremle sarsıldı. İlki 7,7 ikincisi 7,6 büyüklüğündeki deprem, aralarında Kilis, Diyarbakır, Adana, Osmaniye, Gaziantep, Şanlıurfa, Adıyaman, Malatya ve Hatay''ın bulunduğu 10 ili etkiledi.
ANTAKYA’YA GİTTİ
Uğur Dündar’ın ekibinde yer alan eski Arena muhabiri Umut Çor da yardım malzemesi dağıtmak ve bölgedeki son durumu aktarmak için çok etkilenen illerin başında gelen Hatay’ın Antakya ilçesine gitti.
ÇARPICI FOTOĞRAFLAR PAYLAŞTI
Çor, yol boyunca karşılaştığı içler acısı durumu çarpıcı fotoğraf ve videolarla sosyal medya adresinden anbean takipçileriyle paylaştı.
Yeniçağ’ın ulaştığı Çor, depremde yaşadığı korkunç manzaraları şöyle ifade etti:
“BÖYLE KORKUNCUNU GÖRMEDİM”
“İki büyük depreme Mersin’de yakalandım. İkisi de ciddi şekilde salladı. Bir gün kendi ve ailemi güvene aldıktan sonra bir araba yardım malzemesi toplayarak Antakya’ya yola koyulduk. İskenderun limanı yanıyordu. gökyüzünü kaplayan kara bulut Amanosları aşıp Amik ovasına çökmüştü. Yol boyu kurtarma araçları ve ambulanslarla karşılaştık. Belen geçidi ve Antakya girişindeki trafik yoğunluğunu geçtikten sonra şehre girdik. Yıllarca televizyon muhabiri olarak çok sayıda felaketi takip ettim. Gölcük ve Düzce depremleri de dahil. Böyle korkuncunu görmedim.”
“BİR ANNE SÜT İSTEDİ, KAHROLDUK”
“Neredeyse tüm binalar oturulmaz haldeydi. İnsanlar sokaklarda yardım gelmeyen binaların başında aç susuz çaresiz bekliyordu. Sokak sokak dolaşıp kucağında bebeği olanlara mama ve çocuk bezi dağıttık. Bir anne çocuğu için süt istedi ama süt almayı akıl edememiştik kahrolduk. Aç olanlara yemek verdik. Yakıtı bitmek üzere araçlara yakıt takviyesi yaptık. İnsanlar enkaz altındaki yakınlarını beklerken enkazdan buldukları tahta parçalarını yakarak ısınmaya çalışıyor Hava çok soğuk. Gelen kurtarma ve sağlık ekipleri canla başla çalışıyor ama sayıları ve ekipmanları yetersiz.”
“ÖMÜR BOYU UNUTMAYACIĞIM”
“Romanya ve Macaristan’dan gelen ekiplerle karşılaştık. Onlar da köpekleriyle arama çalışmalarına katılıyordu. Umut verici kurtarışlar oluyor. Çalışma yapılan yerlerde kurtulan insanlara rast geldik. Kaçabilenler, gidecek yeri olanlar kaçıyor. Ancak diğerleri büyük bir dram yaşıyor. Antakya''nın bu felaketi atlatması uzun yıllar alacak gibi görünüyor. Son gıdaya kadar dağıttıktan sonra bir genç gelip yiyecek bir şey kaldı mı diye sordu. Kalmadı derken ki utancımı ömür boyu unutmayacağım.”
