ABD, bir Ermeni Devletini ve onun manda yönetimini menfaatlerine ve prensiplerine daha uygun gördüğünden bölgede başka bir gücün varlığını istemiyordu. Özellikle de İngilizlerin arka çıktığı Kürdistan konusunda ABD, Ermenileri, tehdit eden güçlerden birisinin Kürt grupları olduğuna inanıyordu. Ancak buna rağmen Ermenistan sınırına dahil edileceklerin dışında Doğu Anadolu’daki dört vilayetin bir Kürt devleti olarak İngilizlerin himayesine bırakılmasına ses çıkarmadı.
İngilizlerin himayesinde bir "Kürdistan"a ses çıkarmayan Amerika’ya, Sevr Andlaşması’nda Ermenistan’a özerklik tanınması ile atlama taşı olacak bu yerde hâkimiyet imkânı sağlanmıştır.
c. Fransız Politikası
Mondros Mütarekesi’nden sonra Fransız birlikleri Kilikya bölgesini işgale başladıklarında kendilerine 3 Ermeni taburundan oluşan bir güçle yardımda bulunuldu. Fransız Georges Picot "Suriye ve Ermenistan Yüksek Komiseri" unvanı ile Kilikya’ya geldi. Mersin, Antep, Maraş, Urfa, Tarsus, Adana ve Pozantı bölgeleri Ermeni intikam birlikleri ile tamamen işgal edildi. (Bkz: Fransa’nın Küçük Müttefiki Ermeniler 7-11 Mart 2012. Adana ve Çevresinde Ermeni Mezalimi 12 Mart 25 Nisan 2012. Zaman Tüneli. kea)
Ermeniler’den oluşan bu birliğin temeli Fransız Başbakanı Briand tarafından 1916’larda atılmıştı. Ermeni Alayı dünyanın dört bir tarafından gelen 5-6 bin Ermeni gönüllüsünden oluşuyordu. Fransa böyle bir olayı Ermenileri Kilikya’nın kurtuluşuna iştirak ettirmek ve böylece onların millî emellerinin gerçekleşmesi için yeni deliller ve destekler sağlamak maksadıyla olaya dahil ediyorlardı. Ermeni gönüllüleri Fransız bayrağı ve üniforması ile Türkler’e karşı çarpışıyorlardı. Ayrıca Fransızlar idari işlerde ve memur, polis, demiryolları, posta vs. gibi hizmetlere Ermeniler’i atamışlardı.
Kısacası Fransa, Mondros Mütarekesinden sonra Paris Barış Konferansı süresince Kilikya’da -Fransız Generali Gourad’un deyimiyle- "Ermeni politikası" izlemişti.
King-Crane Komisyonu Paris Barış Konferansı’na verdiği raporda Kilikya’nın da Ermenistan’a bağlanmasını istemişti. Fransızlar İngilizler gibi Trabzon’dan Kilikya’ya uzanan, Ermenilerin devlet isteklerini pek gerçekçi bulmuyorlar bu yüzden bölgenin ABD mandasına alınmasını istiyorlardı. Clemenceau, Ermenilerin bir Cumhuriyet olmasını, hatta ne istiyorlarsa verilmesini desteklemekle beraber aslında bu konuda tek başına bir taahhüde girmek istemiyordu. Bundan dolayı Fransa, İngiltere ve İtalya ile birlikte uluslararası bir fon oluşturmaya çalışıyordu. Bu konuda kendi yardımlarının yetmeyeceği, başka devletlerin de katılması isteniyordu. Ancak asıl amaçları ise ABD’nin yardımının sağlanmasıydı.
