Taş plaklar, 78 devir/dakika (RPM) hızında çalınan ve genellikle şellak adı verilen reçine malzemesinden yapılan plaklardır.
Taş plaklar, 78 devir/dakika (RPM) hızında çalınan ve genellikle şellak adı verilen reçine malzemesinden yapılan plaklardır.
Taş plaklar, 1890'ların sonlarında ve 1900'lerin başlarında yaygın olarak üretilmeye başlandı.
Şellak, doğal bir reçine olup, taş plakların üretiminde kullanılan ana malzemedir.
Şellak plaklar vinil plaklara göre daha kırılgandır ve dikkatli kullanım gerektirir.
İlk taş plaklar, genellikle 7 inç çapında olup, tek yüzlü kayıtlar içerirdi.
1920'lerden itibaren, çift yüzlü taş plaklar üretilmeye başlandı, böylece her iki yüzünde de kayıt olabiliyordu.
Taş plaklar, genellikle her yüzünde 3-4 dakikalık kayıt süresi sunar.
1920'ler ve 1930'larda taş plaklar, müzik dinleme ve dağıtımının en popüler yolu haline geldi.
Taş plaklar, gramofonlar aracılığıyla çalınır ve mekanik olarak ses üretilir.
Taş plakların ses kalitesi, modern vinil plaklara kıyasla daha düşük, ancak dönemi için oldukça iyiydi.
Taş plakların ortasında, sanatçı, parça adı ve kayıt şirketi bilgilerini içeren etiketler bulunur.
78 RPM, taş plakların standart çalma hızıdır.
Taş plaklar genellikle 10 inç veya 12 inç çapında üretilirdi.
Taş plakları çalmak için genellikle çelik iğneler kullanılırdı.
Antika taş plaklar, günümüzde koleksiyoncular için değerli ve nadir parçalardır.
Taş plaklar, zamanla aşınma ve toz birikimi nedeniyle ses dalgalanmaları gösterebilir.
Taş plaklarda klasik müzikten caz ve blues'a, pop müzikten komedi şovlarına kadar birçok farklı türde kayıt bulunabilir.
İlk ticari taş plaklar, Berliner Gramophone Company tarafından üretildi.
Taş plaklar, müzikal performansların stüdyoda kaydedilip çoğaltılmasına olanak tanımıştır.
Radyo yayıncılığının ilk yıllarında, taş plaklar sıkça kullanılmıştır.
Taş plaklar, elektriksel amplifikasyon yerine mekanik amplifikasyon kullanır.
Taş plak koleksiyonculuğu, özel bir hobi olarak birçok meraklıyı kendine çekmiştir.
Günümüzde bazı müzik tutkunları, taş plakları orijinal gramofonlar veya modern reprodüksiyon cihazlar ile dinlemeyi tercih eder.
Taş plaklar, 20. yüzyılın başlarındaki müzikal ve kültürel tarih hakkında değerli kayıtlar içerir.
Modern zamanlarda, taş plaklar ve eski kayıtlar, nostalji ve tarihi ilgi nedeniyle yeniden popülerlik kazandı.
