Toprak solucanlarının yağmurda yüzeye çıkmasının en yaygın açıklaması, boğulma korkusu gibi görünse de durum daha karmaşıktır. Wisconsin-Madison Üniversitesi'nden toprak bilimci Thea Whitman’a göre solucanlar, oksijeni hem havadan hem de sudan ciltleri aracılığıyla absorbe eder. Araştırmalar, bazı türlerin suyla dolu toprakta haftalarca hayatta kalabildiğini ortaya koymuştur. Ancak bazı türlerin oksijen ihtiyacının daha yüksek olması, onları yüzeye çıkmaya itebilir.
TİTREŞİMLERE YANIT MI?
Bir diğer teoriye göre, yağmurun neden olduğu titreşimler solucanlar için bir yırtıcı hayvan, örneğin köstebek tehdidini hatırlatabilir. Ancak bu görüş, bazı uzmanlar tarafından şüpheyle karşılanmaktadır. İngiltere'deki Central Lancashire Üniversitesi'nden Kevin Butt, köstebek hareketlerinin düzensiz olduğunu ve yağmur titreşimlerinden kolayca ayırt edilebileceğini belirtiyor.
GÖÇ VE ÜREME İHTİYACI
En olası açıklamalardan biri, yağmurlu havaların solucanlara göç etme veya çiftleşme fırsatı sunmasıdır. Islak yüzey, onların toprak içinde yavaşça ilerlemek yerine hızla hareket etmelerini sağlar. Whitman, bu davranışın solucanların yeni habitatlar bulmasına veya çiftleşme şansını artırmasına yardımcı olabileceğini belirtiyor.
GELENEKSEL VE MODERN KULLANIMLAR
Solucanların yüzeye çıkma tepkisi, insanların "solucan büyüsü" olarak bilinen geleneksel yöntemleri geliştirmesine ilham vermiştir. Bu uygulama, toprakta titreşim yaratarak solucanları yüzeye çekmeyi amaçlar. Bugün bu yöntem, hem yem toplamak için hem de rekabetçi etkinliklerde kullanılmaktadır. Örneğin, Florida'daki yıllık "Worm Gruntin’ Festivali" bu tür bir etkinliğin popüler bir örneğidir.
Yağmurda toprak solucanlarını gözlemlemek, doğanın karmaşıklığını anlamamıza katkı sağlıyor. Bu küçük canlıların davranışları, bilim dünyasına hâlâ ilham vermeye devam ediyor.
