Renk benim duygularımın önemli parçasıdır

Renk benim duygularımın önemli parçasıdır

İzmirli ve 11 yaşındayken dahi yaptığı resimlerle dikkat çeken öğrenci Ebru Polat, Yeniçağ’ın sorularını yanıtladı.

Röportaj Mayis Alizade

Yaptığı resimlerle dikkat çeken İzmirli 11 yaşındaki öğrenci Ebru Polat, Yeniçağ’ın sorularını yanıtladı.

Yeniçağ: İçindeki resim dürtüsünü ne zaman hissettin? Nelerden etkilendin?

Polat: Bunu daha çocukken hissettim. Kâğıda kara kalemle resimler yaptıkça bu işi sevdiğime ve bir daha ayrılamayacağıma inandım. Böylece hayat serüvenimi de belirlemiş oldum. Bundan dolayı kendimi mutlu hissediyorum. Resim yapmak hoşuma gidiyor, onun için hep daha fazla zaman ayırmak istiyorum.

Yeniçağ: Renk kavramına bakışınıznası? Boyaları içinizde hissederek mi kâğıda veya tuvale aktarıyorsunuz yoksa gözle görerek mi?

Polat: Renk benim duygularımın en önemli parçasıdır. Renkleri içimde hissediyorum. Bazen aynı rengi birkaç farklı tonda görüyorum. Şimdilik renkleri karıştırmadan kullanıyorum. Eğitimimi ilerletip deneyim kazandıkça renkleri daha çarpıcı şekilde kullanacağıma inanıyorum. Bana göre çizim ne kadar iyi olursa olsun, renkleri görüp hissetmen gibi kullanman gerekir. Eğitimimi geliştirmem bunun için şarttır.

Yeniçağ: Okul eğitiminizin yaptığınız tablolar üzerinde etkisi nedir? Öğretmeniniz ve arkadaşlarınız farklı bir yeteneğe sahip olmanızın farkında mı?

Polat: Öğretmenimin de arkadaşlarımın da yeteneğime inanmaları beni çok sevindiriyor. Sınıf arkadaşlarım benim ressam olacağıma inanıyorlar. Onun için resimlerim üzerine daha çok konuşmak istiyorlar. Öğretmenimin yeteneğimi değerlendirmesi ve daha fazla ilgi göstermesi sorumluluğumu daha da artırıyor. Hiçbir vakit artık başarıya ulaştığımı düşünmeyeceğim. Amacım hep daha fazla çalışmak olacak.Çalışmadığım zamanlarda aklım hep boyalarımın yanında kalıyor.

Yeniçağ: Yakın bir gelecekte çok önemli bir sanat galerisinde kişisel sergi açsanız, bundan nasıl etkilenirsiniz? Kendinizi zirvede mi hissedersiniz yoksa yaşam boyunca hep çalışmanız gerektiğine inanarak mı yolunuza devam edersiniz?

Polat: Bu sorunun cevabını verdiğimi düşünüyorum. Annem çalışmalarıma ilgi gösterirken aynı zamanda uyandırıyor beni. Yaşımın küçük olmasına rağmen renklerin beni kendine çekmesi en çok memnun olduğum durumdur.

Yeniçağ: Maddi sıkıntılarınız olursa bu, çalışmalarınızı hangi yönde etkiler? Bu işleri bırakmanıza mı neden olur yoksa daha büyük istekle mi çalışırsınız?

Polat: Aşırı maddi sıkıntılarımın olmamasını istiyorum. Her halükârda kâğıt-boya-fırça alamayacak kadar maddi sıkıntının içine düşeceğimize inanmıyorum. Öyle bir durumun ortaya çıkması durumunda daha fazla ve daha şevkle çalışacağımdan herkes emin olabilir.

Yeniçağ: Çalışmalarınızın galerilerde, müzayedelerde, müzelerde sergilenmesini ister misiniz, yoksa bunun için daha zamana ihtiyaç olduğunu mu düşünürsünüz?

Polat: Doğrusunu söylemem gerekirse çalışmalarımın şu sıralarda sergilenmesini pek istemiyorum. Daha çok çalışmam gerekir. Kendimi hazır hissettiğimde sergi açmak isterim. Verdiğiniz bu fırsatı kullanarak Yeniçağ gazetesine teşekkür ediyorum. Bu yayınınız çalışmalarımı daha büyük sorumlulukla sürdürmeme neden olacak.

714d908e-048c-474e-8712-7e61842787d5.jpg

6e1ff4bb-e6f2-4b26-9d70-e61e5b8de909.jpg

4a79beac-0df3-4947-8546-e8ae3e97ff6d.jpg

2f055cde-6ee0-4ccb-aff3-930d8fff71c8.jpg

2d95b092-3c66-4971-8bee-48fcd4d58f27.jpg

İlgili Haberler