Demokrat Parti Genel Başkanı Gültekin Uysal'ın twitter hesabındaki paylaşımından taşıdım buraya cümleyi; "referandumun tek kazananı umut". Referandumla ilgili günlerdir yapılan tüm analizlerden daha mânidar bir cümleydi Gültekin Uysal'ın tespiti. Çünkü bahsettiği 'umut' bu ülkenin umuduydu…
Evet, referandumun belki tek değil ama en anlamı kazananı 'umut' olsa gerek.
Umudun ilk muhatabı da gelecek nesiller, yani gençlik, umudu en fazla hak edenler…
Bu referandumda ilk kez oy kullanan, referandumun devâsa bütçeli 'evet' kampanyalarının ilk ve en önemli hedefi, milletvekili olma yaşını 18'e indiren kampanyanın hedefi olan gençlik, referandumda % 58 gibi ezici bir oranla anayasa değişikliğinin kendilerine lûtf'ettiği ayrıcalıklı pembe koltuklara 'hayır' dedi. Kendilerine sunulan bu pembe geleceğe daha büyük ve samimi endişelerle dirsek çevirdi ve devletin tüm yetkilerinin bir tek adama verilmesine 'hayır' dedi.
Bundan daha anlamlı bir 'hayır' olabilir mi?
Geleceğimizin adını 'umut' koydu bu % 58'lik gençlik…
Bir rektör yardımcısı profesör, "Türkiye'nin geleceği için cahil nesiller lâzım" demişti mart ayında bir tv ekranında.
Referandum neticeleri bahse konu rektör yardımcısını ne kadar tatmin etti bilmiyoruz. Fakat Türkiye için bir başka umudun adıydı referandum neticeleri. İlkokul düzeyindeki eğitim seviyesinde 'evet' oyları % 70 iken, 'hayır' oyları ortaokul düzeyinde % 43'e, lise düzeyinde % 58'e ve üniversite düzeyinde ise % 61'e yükseliyor. Profesör rektör yardımcısı için umutlar tükense de bu neticelerle, Türkiye'nin geleceği için umutlanmak bizim hissemize düşüyor.
Ve nüfus yoğunluğunu taşıyan, üreten, vergi veren, istihdam sağlayan, kültür ve sanat merkezleri. Bursa hâricinde hemen tüm büyükşehirlerde yükselen 'hayır' oyları kazanan umudun diğer sessiz çığlıkları…
Ve…
Emir komuta zincirinde hareket ettiği gibi bir yanılgıyla önyargıya mahkûm edilen milliyetçi oylar. Türkiye'nin her yerinde statükonun değil, değişimin tarafında yer alan milliyetçi oylar. Fiilî durumun resmîleşmesinde değil, hukukun üstünlüğü ve kuvvetler ayrılığının yanında yer alan milliyetçi oylar. Tek adam sisteminin değil, parlamenter sistemin yanında yer alan milliyetçi oylar. Otoriterleşmenin değil, demokrasinin yanında yer alan milliyetçi oylar. Cumhuriyet parantezinin kapanmasının değil, cumhuriyetin ile'lebet pâyidar olmasının yanında yer alan milliyetçi oylar. Reklâm arasına sıkıştırılmaya çalışılan değil, İzmir'de, Sakarya'da, Dumlupınar'da, Anadolu'nun her karışında destanı yazılan 'millî mücadele'nin ve 'kuvay-ı milliye'nin kurduğu cumhuriyetin yanında yer alan milliyetçi oylar. Ali Kemallerin, Damat Feritlerin, Şeyh Saidlerin değil, Hasan Tahsinlerin, Fevzi Çakmakların, Kâzım Karabekirlerin ve cumhuriyetin ilk başbuğu Mustafa Kemâl Atatürk'ün yanında yer alan milliyetçi oylar. Açlımın, Dolmabahçe mutabakatının, Habur'un, Oslo'nun değil, Başbuğ Alparslan Türkeş'in ve Muhsin Yazıcıoğlu'nun yanında yer alan milliyetçi oylar. Genel Merkezlerin değil, Merâl Akşener'in, Ümit Özdağ'ın, Koray Aydın'ın, Sinan Oğan'ın, Ülkü Ocakları Genel Başkanları Atilla Kaya'nın, Suat Başaran'ın, Müsavat Dervişoğlu'nun, Servet Avcı'nın, Hakan Ünser'in, Ulvi Batu'nun, Azmi Karamahmutoğlu'nun, Harun Öztürk'ün, Alişan Satılmış'ın, İrfan Özcan'nın yanında yer alan milliyetçi oylar…
Türk milliyetçileri olarak referandumun en umutlu kesimi olmak da büyük kazanım…
Ya yeni bir yol bulacak ya da kendi yolunu kendileri yapacak olan biz Türk milliyetçileri için de referandumun tek kazananı 'umut'tur ves-selâm…
