Queen’i ve onun solisti Freddie Mercury’yi bilmek için Rock müzik tutkunu olmaya gerek yok. 1970’lerin ilk yıllarında kurulan grup tüm dünyada fırtınalar estirdi ve toplamda 300 milyondan fazla albüm sattı. Grubun solisti Freddie Mercury’nin 1991 yılındaki ölümü bu büyünün bozulmasına neden oldu. Grup bugün farklı üyelerle hala aktif müzik çalışmaları yapıyor.
Elleri çırparak bağıra bağıra söylediğimiz efsane şarkının yazarı Brian May’in de amacı da tam olarak buydu. Queen grubu hayranlarının kendilerine ait bir marşı olmasını ve her konserde hep birlikte söylenmesini isteyen May, işte insanın hayatının üç evresini anlatan bu efsane şarkıyı yazdı. İşte We Will Rock You şarkısının hikayesi...
ESKİDEN ŞARKILARA EŞLİK ETMEK PEK DE HAVALI DEĞİLDİ:
WebTekno''dan aktarılan bilgilere göre; Queen grubu yıldızının iyice parladığı 1977 yılında ABD turnesi sonrası bir İngiltere turnesine başladı. Turne boyunca yapılan konserlerde seyirciler keyifle grubun yaptığı müziği dinliyor ancak ayaklarıyla ritim tutmak dışında bugün bildiğimiz çılgınca bir katılım göstermiyorlardı. Bunun nedeni şarkıları sevmemeleri değil, o dönem şarkılara eşlik etmenin pek de havalı görünmemesiydi.
Nedendir bilinmez turnenin ilerleyen konserlerinde durum değişmiş ve seyirci şarkılar eşlik eder olmuştu. Queen grubunu şoke eden olay ise İngiltere’nin Liverpool kentine yaşandı. Grup konser sonunda bir süre sahneden çekilir ve son bir şarkı için yeniden sahneye çıkardı. Bu kez sahneden çekildikleri zaman seyircinin You’ll Never Walk Alone şarkısını söylediklerini duydular.
You’ll Never Walk Alone, Liverpool taraftarlarının takımları için söyledikleri bir marştı. Grup yeniden sahneye çıktığında bile seyirci bu şarkıyı söylemeye devam etti ve tamamladı. Grubun baş gitaristi olan Brian May’in zihninde bir ampul parladı. Neden seyirciyle birlikte söyleyebilecekleri ve bir nevi marşa dönüşecek bir şarkıları olmasın ki?
“HERKES WE WİLL ROCK YOU DİYE KENDİNDEN GEÇECEK”:
Konser tamamlanıp da grup otele döndükten sonra kendi aralarında konuştular ve seyircinin bu şekilde kendilerine eşlik etmesinin hiç de fena olmadığını söylediler. Herkes odasına dağılırken Brian May’in zihninde We Will Rock You sözleri dönüyordu. Müzik dünyasının kaderini değiştireceğini bilmeden odasına gitti ve çalışmalara başladı.
Brian May’in o dönem herkeste olmayan küçük bir ses kayıt cihazı vardı. Nakaratı bulmuş ve ama sözlerden bir türlü emin olamıyordu. Tam o anda aklını grubun ve onları sevenlerin nasıl güçlü kaldığı geldi ve bir insanın hayatının üç evresini anlatan üç dize yazmaya karar verdi. Çocukluk, gençlik ve yaşlılık.
“Buddy, you’re a boy, make a big noise / Playın’ in the street, gonna be a big man some day / You got mud on yo’ face / You big disgrace / Kıckin’ your can all over the place.”
[Dostum, çocuksun, sesin çok çıksın / Sokakta oyundasın, büyük adam olucan bir gün / Yüzün hep çamur / Sen yüz karasısın / Tenekene vurursun aşağı yukarı]
“Buddy, you’re a young man, hard man / Shoutin’ in the street, gonna take on the world someday / You got blood on yo’ face / You big disgrace / Wavin’ your banner all over the place.”
[Dostum, genç adamsın, delikanlısın / Sokakta haykırırsın, bir gün dünyayı karşına alırsın / Yüzün kan içinde / Sen yüzkarasısın / Bayrağını sallarsın aşağı yukarı]
"Buddy, you''re an old man, poor man / Pleading with your eyes, gonna get you some peace someday / You got mud on your face, big disgrace / Somebody better put you back into your place, do it!"
[Dostum, yaşlı adamsın, garipsin / Gözünle yalvarırsın, bir gün huzura kavuşacaksın / Yüzün çamur içinde / Sen yüzkarasısın / Haddini bildirirler]
İlk dizedeki sözler bir çocuğun hayatta nasıl bir iz bırakabileceğinden, ikinci dizedeki sözler kızgın gençlik döneminden ve son dizeki sözler ise yaşlılıkta yaşanan kabullenme döneminden bahsediyor. Nakarat We Will Rock You ise gerçek bir meydan okumadır.
“FENA DEĞİL, GELİN DENEYELİM”
Brian May tüm bu şarkıyı kabaca kaydetti ve uyudu. Sabah uyandığında kendinden pek emin olmamakla beraber gruba şarkıyı söyledi. Hepsi için ilginç bir şarkıydı. Freddie Mercury sakince başını sallayarak şarkıyı dinledi ve bittiğinde “Fena değil, gelin deneyelim.” diyerek stüdyoya girmeye karar verdiler.
Aynı yılın yaz aylarında Wessex Ses Stüdyoları’na gittiler. Seyircilerin ayakta dinledikleri sıkışık bir konserde kolayca yapabilecekleri el hareketlerini tahmin ederek bazı ritimler oluşturdular. Depodan birkaç tahta levha çıkarıp yere koydular ve ayak ritimlerini kaydettiler. Onlarca deneme sonunda gerçekten bir stadyum dolusu insanın çıkarabileceği ritimleri kaydetmişlerdi.
Freddie Mercury mikrofon başına geçtiği zaman ise şarkının efsaneye dönüşeceğinin ilk sinyallerini aldılar çünkü bu adamın kendine has tarzı muhteşem bir hava yaratıyordu. Şarkıda yalnızca yalnızca ritimler var, sonu hariç. Brian May şarkıya bir imza atmak ama marşı bölmek istemedi. Bu nedenle efsane bir gitar solosu kaydederek bu şarkının sonuna bir imza olarak ekledi.
