Politik hukuk, politik devinimin; kuşatılma, ıslah ve makulleştirilmesi içindir. Politik hukuk aynı zamanda, politik kurum ve aktörlerin rekabetini kendi aralarında adil, seçmen cihetindense işlevsel hale getiricidir.
Sistemli, kararlılık kazanmış politik şiddet, politik devinim dışında, ayrıca aksindedir. Politik şiddetin politik rekabette istismar edilmemesi, edilmesine izin verilmemesi, bunun ortak değer teşkil ettirme ötesinde, temel işlev kabul edilmesi elzemdir.
Aksi halde politik hukuk en sert biçimde devreye girmeli, politik şiddet ve istismarını süratle izale etmelidir. Medeni ve makul siyasi sistemin ön şartı, politik şiddetin katî olarak men edilmesidir. Siyasi parti kapatma rejimi, bundandır.
Siyasi devinim, aşırı kesitli toplumlarda kırılgan hale gelir. Bölücü ve yıkıcı faaliyetler, kesitli yapıların politik faaliyete geçişliliğini, eklemli oluşunu destekler. Bu yolla, bölücü/yıkıcı faaliyetler, kendilerine politik meşruiyet ve idari/kamucu alandan güç transferini hedefler.
Bu yüzden, seçim sistemlerinde baraj kurularak; ortalama ya da makul olmayan, marjinal halde risklerin elimine edilmesi hedeflenir. Seçim barajı tahkim edilir (misal ülke ölçek %10’a yükseltilir) ve siyasi parti kapatma rejimiyle eşanlı devrede tutulur. Baraj ya kendiliğinden -görünürde meşruiyet kazanımı iktidarca desteklenen DTP/HDP/DEM’ce %10 geçilmiş- ya da 2018’de başkanlık rejimiyle eşleşen siyasi parti ittifaklarıyla devre dışı bırakılabilmiştir.
1982 Anayasa politik şiddeti dışlayan ve hukukan sterilize eden iktidar üretme ve sürdürme temel mekaniği işte bu iki ek kurumsal eşanlı tedbire dayalıydı: Siyasi parti kapatma rejimi ve %10 barajı.
Ana iktidar motoru siyasi partiler iktidarı, değinilen bu iki ek kurumsal tedbirden süzülerek teşkil ettirilecek, yetmezse, yedek iktidar motoru, yargı destekli tarafsız Cumhurbaşkanı devlet iktidarını devreye alınacaktı. İki tedbir çökertilmiş ya da askıya alınmış, tarafsız Cumhurbaşkanı mimarisi de terk edilmişse, politik hukukun tükenişi katidir. Bununla kalsa yeterdi. Elimizde, temel işlev sürdürme ve politik üretim kabiliyetini de hemen tümüyle yitiren 67. Hükümet var. Yani devletimiz, gerçekte, hükümetsizdir.
Bugün; beş temel-çekirdek işlev; adalet, savunma ve güvenlik, hazine ve maliye, diplomasi, çökme eşiğinde Hükümet söz konusudur. Temel-çekirdek işlevden yoksun hükümete rağmen başkanlık rejimine neden geçildi? MHP-Bahçeli başkanlık rejiminde neden ısrar etti?
Başta Suriye meselesi iç-dış politika geçişli esaslı politik riskler devredeyken siyasi çoğunluk üretiminin, kamu kudret kullanımının, kamu düzen teşkilinin siyasi zehirlenmeden uzak tutulabilmesi için. Anlaşılan, bu uzak tutma devresi, yitirilmiştir. Önceden zillet denen politik zehirlenme artık reddedilmemekte, şimdi eskisinden daha fazla hatta gerekli addedilerek talep edilmektedir; sadece iktidar üretmek için.
HDP kapatma davası açılalı 3,5 yıl, kayda değer ilerleme olmamıştır. Şimdi bırakın HDP/DEM'e Parlamento kapısı kapatmayı, kapı Öcalan'a açılmaktadır. MHP, Anayasal/yasal amir hükümlere rağmen dava ikasında rol almadı. Şimdi Öcalan daveti! Politik denklemden çıkış milletin sinesinden silinme ağır riskine rağmen MHP'nin politik hedefi nedir? Başkan Erdoğan'ı tekrar seçtirtmek. Başkan Erdoğan tekrar seçilemezse bazı siyasi parti blokunun varlık ve devamlılığı ne olur? Zor olur.
Bize göre, değil MHP BBP HÜDA-PAR, yanına CHP-SP'yi, DEVA sairi ekleyin, halkın önüne getirilen hiç bir Anayasa değişiklik paketi kabul görmeyecektir. Millet, siyaset sınıfını büyük ölçüde Parlamento'yu hemen tamamen reddedecektir. Mevcut iktidarın hiçbir önerisi, halkın onayını alamaz haldedir. Anayasa değişiklik paketi neyle süslenirse süslensin. İktidar, sadece E. İmamoğlu/M. Yavaş sair değil, zayıf görünen aktörlerin de kolay hedefi haline gelecektir.
Halkça sert ölçüde reddedileceğinin ayırtında iktidar, dördüncü kez başkan seçilme yolu açan Anayasa değişikliğindense Parlamento kararıyla erken seçime odaklanacak. Hesaba göre; Öcalan erken seçim diyecek DEM bunu kabullenecek. Elimizde kalan politik hukukun ve işlevsel Hükümetin eşanlı tükenişi. Hem Anayasal kaideli devletten olduk hem de buna rağmen işlevselliğini yitirmiş Hükümetle muhatabız.
