Televizyona yapılan işlerde, evet para var, çoğu ödenekli tiyatrolarda maaşla çalışan oyuncular için verimli bir mecra, yani. Yine bu işlerde şöhret de var, yıllarca tiyatro yapıp sadece belirli çevrelerce tanınan isimler, ekranda göründükten sonra bir anda milyonların sevgilisi durumuna dönüşüyorlar. Para ve şöhret tamam da, peki ya ruhsal tatmin? Ekranda yapılan diziler, günü kurtarmak için sanatsal yanı ihmal edilmiş işler. Bu yüzden dizilerde geniş kitlelere ulaşan birçok isim, sanatsal yanını tatmin etmek için tiyatro sahnelerinde de devam ediyor, tüm yorucu sürece rağmen. Onların sahnede olması, seyircinin tiyatroya olan ilgisini de ateşliyor. Karşılıklı katkı, iki sektörü de besliyor.
