İYİ Parti Genel Başkanı Meral Akşener, partisinin TBMM’deki grup toplantısında konuştu.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Yatarken manda yoğurdu yerim, içine Medine hurması doğrarım, kestane balı ve yulaf ezmesi atarım” sözlerine İYİ Parti lideri Akşener’den tepki geldi: ‘Herşeyoloji’ profesörü Sayın Erdoğan her şeyden bir kibrit kutusu kadar anlar ama kendini her şeyin uzmanı görür. Senin işin gece yatmadan önce milletimize yemek için tavsiyelerde bulunmak için değil milletimizin istediğini yiyip yatağa da karnı tok girmesini sağlamaktır. Millete şifa formülleri anlatmayı bırak. Ayıptır, günahtır.”
Akşener''in açıklamalarından öne çıkanlar şu şekilde;
Aziz milletim, değerli milletvekilleri, kıymetli basın mensupları;
Sizleri, saygı ve sevgiyle selamlıyorum.
Grup toplantımıza hoş geldiniz, sefalar getirdiniz.
Biliyorsunuz, 11 ayın sultanı Ramazan Ayı geldi çattı.
Yüce Allah’a hamdolsun.
Bu mübarek ayda, Allah ibadetlerimizi makbul, tekrarını da nasip eylesin.
Aziz milletim;
Ak Parti iktidarının ve Nebati Bakan’ın;
ışıltılı gözler ve iş bilmezliğin getirdiği bir garip özgüvenle,
“Şubat’tan daha iyi olacak.” dedikleri, Mart ayını geride bırakıyoruz.
Ama maalesef, zamları, geçim darlığını, işsizliği,
siftahsız kapanan dükkanları, toprağına küsen çiftçilerimizin dertlerini,
bir türlü geride bırakamıyoruz.
Maaşlar erimeye, paramız değer kaybetmeye aynen devam ediyor.
Tüm bunlar olurken, Bay Kriz ise;
2007, 2011, 2015, hatta 2019 seçimlerindeki vaatlerini, yeniden vadedip,
açılışı, yıllar önce yapılmış tesisleri, yeniden açarak,
kendini, sözde icraat gösterileriyle oyalıyor.
Emeklilerimizin, memurlarımızın, esnafımızın çilesi,
Bay Kriz’in gündemine bir türlü giremiyor.
Gençlerimiz, başka ülkelerin hayalini kurarken;
doktorlarımız, başka ülkelerde gelecek ararken;
tencere kaynatamayan anneler, çile çekerken;
evladına harçlık veremeyen babalar, imkansız ay sonu hesaplarına, mahkum edilmişken;
Ak Parti’nin liyakatsiz kadroları, 3 maaş, beş maaş, 10 maaş alıp,
saraydaki sefalarını, alıştıkları lüks hayatı, aynen sürdürüyor.
Memleketin gençleri, KPSS’den yüksek puanlar alıp,
dayısı olmadığı için, mülakatta elenirken;
Bay Kriz’in yetkin kadroları, gördükleri her makamın, buldukları her maaşın üzerine,
çekirge sürüsü gibi çöküveriyor.
Dikkatinizi çekiyor mu;
Bu haksızlığa, bu adaletsizliğe, bu doymazlığa, çok uzun zamandır işaret ediyoruz.
Ama nedense bu konuda, bu arkadaşların ağızlarını, bıçak açmıyor.
Bize, hemen her konuda, yalan yanlış laf yetiştirmeye çalışıyorlar,
ama bu konuya gelince, nedense tek bir iktidar mensubu, çıkıp da;
“Nerede o beş maaş alanlar, 10 maaş alanlar?
Gösterin bakalım.” diyemiyor.
Çünkü yaptıkları adaletsizliği, haksızlığı, en iyi onlar biliyor.
Değerli dava arkadaşlarım;
Size bir soru:
Sizce bir Bakan Yardımcısı, neden üç ayrı yerden maaş alır?
Memleketin gençleri, işsiz ve çaresizken;
bir bakan yardımcısı, hangi vicdanla, ayda 314 bin lira maaşı cebe indirir?
Bu iktidarın tek bir atanmışı, nasıl olur da, 75 asgari ücretlinin maaşını alabilir?
Milyonlarca vatandaşımız, yoklukla, yoksullukla mücadele ederken;
İşi, sözüm ona, milletine hizmet etmek olan bir insan,
nasıl olur da;
Bakanlıktan maaş,
Bankadan, yönetim kurulu üyeliği maaşı,
ve yine aynı bankadan, bir de huzur hakkı alıp,
bir de utanmadan, milletin cebinden çıkan o paraları, çatır çatır yiyebilir?
Böyle bir vicdansızlık olabilir mi?
Maalesef oluyor.
Maalesef yiyorlar.
Yarın yokmuş gibi, o sandık hiç gelmeyecekmiş gibi yiyorlar.
“Aksırıncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar” yiyorlar.
Gördükleri her makama çöküyor, buldukları her maaşı cebe indiriyor,
milletimizin sıkıntılarını da, kendilerine zerre dert etmiyorlar.
Saray bürokratları, ballı maaşlarla, günlerini gün ederken;
Sıra millete gelince, “Kemerinizi sıkın” diyorlar.
Hatta Bay Kriz, bir de utanmadan çıkıp,
vatandaşa, sağlıklı yaşam tavsiyeleri veriyor.
Değerli dava arkadaşlarım;
Biliyorsunuz, “herşeyoloji” profesörü Sayın Erdoğan,
her şeyden, “bir kibrit kutusu” kadar anlar,
ama kendini her şeyin uzmanı görür.
Bir kibrit kutuluk müktesebatıyla,
gün gelir, ekonomi literatürüne katkı sağlar,
gün gelir, doktorlara hekimlik öğretir.
Nitekim, bu arkadaşımız, son olarak, yaşam koçluğuna soyundu.
Memlekette ne kadar diyetisyen varsa, an itibariyle panikte.
Neymiş;
Geceleri, manda yoğurdunu, kestane balı, Medine hurması ve yulafla karıştırıp,
öyle yiyecekmişiz.
Niye?
Çünkü şifaymış…
Manda yoğurdunun kilosu, 70 lira.
750 gramlık Medine hurması, 205 lira.
Kestane balı, 250 lira.
Yulaf ezmesinin yarım kilosu, 15 lira.
Neymiş?
Şifaymış.
Peki bu şifa, bir asgari ücretlinin hanesine nasıl girecek?
Orası belli değil.
Sayın Erdoğan;
Biliyorum, senin fesli meczuptan öğrendiğin,
son derece sınırlı tarih birikiminde bulunmaz ama;
Bilge Kağan der ki;
“Türk Budunu!
Ben işimi doğru yaptım.
Az budunu çoğalttım, açları doyurdum, çıplakları giydirdim.
Yoksul budunu bay kıldım.”
Türk’ün devlet anlayışında, devletin başının asıl işi,
vatandaşını refah içinde yaşatmaktır.
Hadi bizim uyarılarımızı dikkate almıyorsun, anladık.
Bari tarihimize kulak ver.
Senin işin, milletimize gece yatmadan önce yemek için, tavsiyelerde bulunmak değil;
milletimizin istediğini yiyip, yatağa da karnı tok girmesini sağlamaktır.
Millete şifa formülleri anlatmayı bırak, milleti nasıl doyuracaksın sen asıl onu anlat.
Ayıptır, günahtır.
Aziz milletim;
memleketimizin içinde bulunduğu kriz ortamına,
ve milletçe karşı karşıya bırakıldığımız onca sıkıntıya rağmen;
geleneksel “Ak Parti İsraf Festivali”, tüm şaşasıyla sürüyor.
Milletin kesesinden, sınırsız bütçeleri, bol maaşları, rahat rahat harcamaya devam ediyorlar.
Çünkü hala, “Ceketimi assam seçilirim.” havasındalar.
Hala, iktidarlarını sonsuz sanıyorlar.
Hala, ülkeyi şahsi şirketleri, bu büyük milleti de, marabaları görüyorlar.
Giderayak sergiledikleri, bu utanmazlık, bu genişlik, bu rahatlık, işte bundan…
Tevfik Fikret, dizelerinde ne güzel söylemiş:
“Bu harmanın gelir sonu, kapıştırın giderayak!
Yarın bakarsınız söner, bugün çıtırdayan ocak!
Bugünkü mideler kavi, bugünkü çorbalar sıcak,
Atıştırın, tıkıştırın, kapış kapış, çanak çanak...
Varsın onlar, giderayak, kapış kapış, çanak çanak, yemeye devam etsinler.
Varsın onlar, yarın yokmuşçasına, çalıp oynamaya devam etsinler.
İktidar sarhoşluğunun biteceği, gerçeklerle yüzleşecekleri, o kutlu vakit yaklaşıyor.
Bu devletin de, bu ülkenin de, gerçek sahibinin millet olduğunu anlayacakları,
Sandıkta milletimizin elinden yiyecekleri, okkalı tokatla sarsılacakları,
o kutlu güne çok az kaldı.
Bu haram düzeninin bitmesine,
Zengin, mutlu ve huzurlu bir Türkiye’ye uyanmamıza, çok az kaldı.
Hiç merak etmeyin, İYİ Parti iktidarına çok az kaldı!
Değerli milletvekili arkadaşlarım;
Siyasi partilerin bir iddiası olur.
Ya, daha donanımlı bir kadro ile göreve talip olursunuz.
Bakınız, Şekil 1A.
Ya, daha iyi bir sistem önerisi ile göreve talip olursunuz.
Bakınız, Şekil 1B.
Ya da;
haklarını alamayan işçiye, memura, emeklilere ve gençlere,
daha iyi şartlar sunmak için göreve talip olursunuz.
Bakınız, Şekil 1C.
Yani koltuğa değil, göreve talip olursunuz.
Kişisel çıkarlarınız için değil, milletinin çıkarları için göreve talip olursunuz.
Millet teveccüh gösterip de, o göreve geldiğinizdeyse,
parti ceketini çıkartır, devlet insanı ceketini giyersiniz.
Milletinin tamamına hizmet etmek için, çalışmaya başlarsınız.
“Bizim belediyenin manda yoğurduyla” değil,
“bizim milletimizin dertleri” ile meşgul olursunuz.
İşte bu kadar basit.
Şimdi buradan,
Bay Kriz ve arkadaşlarının başımıza bela ettiği, bu ucube sistemi,
inatla savunanlara, sormak istiyorum:
Eğer bugün Türkiye’de, yargı bağımsız olsaydı;
bu kadar yolsuzluk yapılabilir miydi?
Bir bakan, kendi şirketine dezenfektan ihalesi verip,
sonra da, hiçbir şey olmamış gibi, ortalıkta dolaşabilir miydi?
Bir savcı çıkıp, soruşturma açabilseydi;
bu ülkenin bakanları, sade bir vatandaş gibi, hesap vermek zorunda olsaydı;
Türkiye’de yolsuzluk, bir kanser gibi yayılabilir miydi?
Eğer ülkemizde, yargı bağımsız olsaydı;
çiftçilerimiz kredi alamazken,
devletin bankası, eşe dosta, televizyon kanalı satın alsın diye,
yüzlerce milyon dolarlık, karşılıksız kredi verebilir miydi?
Türk Telekom, bir yabancı şirkete satılıp,
bu aziz milletin milyarlarca doları, yurt dışına transfer edilebilir miydi?
Bu işin sorumluları, hesap vermeden, ortalıkta gezebilir miydi?
Eğer memlekette, ihaleler denetime tabi olsaydı;
1 buçuk milyar dolarlık köprü, 13 milyar dolarlık gelir garantisi ile, ihale edilebilir miydi?
Eğer maliye bağımsız olsaydı;
Dara düşmüş milyonlarca insanımıza, haciz koyan maliye,
yandaşların, milyarlarca liralık vergi borcunu, tek kalemde silebilir miydi?
Eğer Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin, yüz yıllık kurumları, güçlü ve ayakta olsaydı;
devletin bakanı çıkıp, pişkin pişkin, “bürokrasiyi alaşağı ederiz” diyebilir miydi?
Diyemezdi.
Devletimizin kurumsallığı ayakta olsaydı, bunların hiçbiri yaşanmazdı.
Ülkenin kurumlarına sızmış ahlaksızlar, ülkenin kaynaklarını böyle sömüremezdi.
Kuvvetler ayrılığı dememizin, hukuk devleti dememizin sebebi, işte budur.
Bizim hedefimiz;
ahlaksızlığı ödüllendiren, bu ucube sisteme son verip,
yerine, ahlaklı olmayı mecbur kılan, Türkiye’ye yakışır bir sistemi getirmektir.
Bu kadar basit.
Devletler, ahlaksızlıkla yıkılır.
İşte tam da bu nedenle, Ak Parti’nin en büyük günahı,
ahlaksızlığı, hırsızlığı, yüzsüzlüğü sıradanlaştırmasıdır.
Bizim derdimiz, yok edilen o ahlakı geri kazanmaktır.
Ahlaksızların ceplerini doldurduğu, rüşvetçilerin caka sattığı, yüzsüzlerin de sırıtarak dolaştığı,
bu ucube sistemi, ülkemizden söküp atmaktır.
Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’in hedefi budur.
İşte o nedenle biz;
Kurumsal ve fikri farklılıklarımıza rağmen,
6 siyasi parti olarak, bu yolda, çok önemli bir adım attık.
Biliyorsunuz, ilkini 12 Şubat’ta gerçekleştirdiğimiz toplantının sonrasında,
28 Şubat günü, Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem önerimizi,
ana hatlarıyla, milletimizin takdirine sunmuştuk.
Geçtiğimiz hafta sonu da, yeniden bir araya gelerek,
hem parlamenter sisteme geçiş sürecinin, detaylarını konuştuk,
hem de, ülkemizde yaşanan, güncel sorunları istişare ettik.
Yalnız görüyoruz ki;
Bu tablo, Cumhur İttifakı bileşenlerinin canını çok sıkıyor.
Elbette anlayışla karşılaşıyorum.
Çünkü, şimdiye kadar yürüttükleri, “cambaza bak” oyunu bozuldu.
Çünkü şimdiye kadar yürüttükleri, kutuplaştırma siyaseti dağıldı.
Çünkü rahatları bozuldu, rahatları…
Yalnız kendilerini şimdiden uyarmak istiyorum:
Bu daha başlangıç.
O rahatlar, daha çok bozulacak, çoook.
Sarayda yan gelip yatanlara da,
Sarayın gölgesinde keyif çatanlara da,
Bay Kriz’i arkasına alıp, “rantastik” hayatlar yaşayanlara da,
bundan sonra rahat yüzü yok.
Ona göre…
Nitekim;
Bu rahatsızlıktan mütevellit olsa gerek,
siyasi bir dumur hali, Cumhur ittifakını esir almış durumda.
Biz ne zaman buluşsak, iktidar cephesinden birileri hoplayıveriyor.
Biz asıl mesele sistemdir dedikçe, onlar ısrarla aynı soruyu soruyor;
“Adayınız kim?” diyorlar.
Defalarca söyledim, yine söylüyorum;
Adayımız, Türkiye Cumhuriyeti’nin, 13’üncü Cumhurbaşkanı olacak.
Bu kadar net.
Ama onlar ısrarla isim konuşuyorlar.
Aday belli olmadan yapılan toplantıların, anlamsız olduğunu söylüyorlar.
Oysa bizim itirazımız, tam da buna zaten.
Sorun, bu kafa yapısının ta kendisi.
Biz, yeni bir “tek adam” belirlemek için bir araya gelmedik.
Biz, Türkiye’yi, bu ucube sistemden kurtarmak için bir araya geldik.
Bu ucube sistem yerine,
kuvvetler ayrılığına dayalı bir hukuk sistemini, nasıl hayata geçireceğimizin,
yol ve yöntemlerini konuşuyoruz.
Çünkü Türkiye’nin, şahıslara değil, kuvvetler ayrılığına dayalı bir hukuk sistemine ihtiyacı var.
Türk Milleti’nin, kurtarıcıya ihtiyacı yok.
Türk Milleti’nin, acilen, bu ucube sistemden kurtulmaya ihtiyacı var.
Anlamadıkları, anlamak istemedikleri gerçek, işte bu.
Adalet, demokrasi, kalkınma, zenginleşme, en başta bir sistem sorunudur.
Türkiye, bu ucube sistemle, daha fazla yönetilemez.
Buna 4 yıldır, ziyadesiyle şahit olduk, olmaya da devam ediyoruz.
Gelişmiş ülkelere bakın.
Bu ülkelerde, kişi başına düşen milli gelir, Türkiye’nin 5 katı, 10 katı.
Bu ülkelerde hukuk var.
Adalet var.
Demokrasi var.
Zenginlik var.
Dünyanın en iyi eğitim kurumları, bu ülkelerde.
Peki, bu ülkeler, başarılarını, bir kişiye mi borçlular?
Bu başarılarını, bir kişinin vizyonu ile mi sağladılar?
Ya da bu günlere, süper yetkili başkanlar sayesinde mi geldiler?
Hayır.
Bu ülkeler, başarılarını, kim başa gelirse gelsin işleyen, sistemlerine borçlular.
Başarılarını, kuvvetler ayrılığına borçlular.
Başarılarını, ortak akılla iş yapan kurumlarına borçlular.
Bizim de, Türkiye için istediğimiz model işte budur.
Kim başa gelirse gelsin, işleyen bir sistem kurmaktır.
Bu tartışma;
“Kim aday olacak?” tartışmasından çok daha önemli,
çok daha ileri görüşlü bir tartışmadır.
Biz, 6 parti olarak, Türkiye’nin işte bu hayati ihtiyacını görüyoruz.
O nedenle de, Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem diyoruz.
Onlar masanın şekliyle, altıyla, üstüyle, örtüsüyle, bacaklarıyla uğraşıyor;
biz, Türkiye’nin geleceğini, milletimizin ihtiyaçlarını konuşuyoruz.
İstedikleri kadar hoplasınlar.
İstedikleri kadar tepinsinler.
Bizim için hava hoş.
Biz İYİ Parti olarak;
Devletimizin kuruluş kodlarını hatırlatmaya devam edeceğiz.
Kaybolan devlet kurumsallığımızı inşa etmek için, durmadan çalışmaya devam edeceğiz.
Ortak aklı ve ortak faydayı esas alarak,
makulde buluşarak,
milletimizin ve memleketimizin sıkıntılarını, konuşmaya devam edeceğiz.
Bu vesileyle buradan,
başta, ev sahipliği yapan Sayın Ali Babacan olmak üzere,
toplantıya katılan Sayın Genel Başkanlara,
huzurunuzda, bir kez daha teşekkür etmek istiyorum.
Allah bizleri milletimize karşı utandırmasın.
Aziz milletim;
Biliyorsunuz, arkadaşlarımla birlikte;
Memleketimizi 26 aydır, il il, ilçe ilçe geziyoruz.
Her ziyaretimizden sonra da,
Yüce Meclisimizin kürsüsünden,
vatandaşlarımızın sesini duyuruyor,
dertlerine dair çözümlerimizi sunuyoruz.
Aynı zamanda, bu vesileyle, her hafta iktidarı;
Lüks salonlarından dışarı çıkmaya,
Sokaklardan yükselen sesi dinlemeye,
ve vatandaşlarımızın gerçekleriyle yüzleşmeye çağırıyoruz.
Anlaşılan bu çağrılarımız;
birilerinin sinirine dokunmuş, uykularını kaçırmış olacak ki;
Geçtiğimiz hafta, Tokat’ta, bir çiftçi buluşması düzenlendi.
Her ne kadar, buluşmanın içeriği;
Bir tarafta, “Maşallahlar”, diğer tarafta da, “Arz ederimlerle” bezeli olsa da;
İnsanlık için küçük,
ama Sayın Erdoğan için, son derece büyük olan bu adımı, tebrik ediyorum.
Madem bizi dinlemeye başladınız;
O zaman, bir sonraki buluşmanızı da,
bakanlarınızla görüşme şerefine nail olamayan,
sarayınızda ağırlanmayan,
Vali Bey’in de tanıdığı olmayan,
yani, sesini duyuramayan çiftçilerimizle yapmanızı bekliyoruz.
Ayrıca yüreğiniz yetiyorsa, bir sonraki yayını;
banttan değil, bir zahmet, canlı olarak izlemek istiyoruz.
Değerli dava arkadaşlarım;
Biz de geçtiğimiz hafta, Kayseri’deydik.
“Ekemiyoruz, biçemiyoruz, çocuklarımızı geçindiremiyoruz.
Nerede bu devlet?” diye soran çiftçilerimizin,
Çaresizlikten, hayvanını satmak zorunda kalan besicilerimizin,
“Lambaları yakmaya tereddüt ediyoruz.” diye sitem eden esnaflarımızın,
dertlerini dinledik.
Tomarza’da, 10 senedir hayvancılık yapan bir kardeşim diyor ki;
“40’a yakın malım vardı.
Ama şu an elimde, 15 tane kaldı.
Onları da, bugün yarın satacağım, bitireceğim.
Çünkü bir torba yem, 350 lira.
Gücümüz yetmiyor.
Mazot desen, o da 20 liradan aşağı düşmüyor.
Hayvancılık bitecek, köylü bitecek.
Bu millet ne yapacak?
Şehirdeki insan ne yapacak?
Aç kalacak.
Köylü, milletin efendisiydi.
Köylü, sarayın kölesi oldu.”
Bir başka çiftçi kardeşim diyor ki;
“Geçen ay, 250 liraya aldığım yemi, bu ay 350 liraya aldım.
Bir ayda 100 lira zam gelir mi?
Vatandaş gebe hayvanlarını kestiriyor.
Yemini karşılayamıyor, tarlasını ekemezse ne yapacak?”
Ülkemizde önceden, mera hayvancılığı ve besi hayvancılığı vardı.
Ancak Ak Parti iktidarının elinde,
artık mera hayvancılığı, bitme noktasına geldi.
Biliyorsunuz, bir Mera Kanunu var.
İktidarın, 20 yıldır değiştirmeye doyamadığı, meşhur Mera Kanunu…
Kayserili bir çiftçi kardeşim, bu kanuna isyan ediyor.
Diyor ki;
“Hiç mera hakkımız yok.
Otlak hakkımız yok.
2007 yılında, köyümüzde 5 bin hayvan varken, şimdi 500 hayvan var.
Yaylalarımız da ormana yazıldı.
Biz yaylaya göçemiyoruz.
Hayvancılık da yapamıyoruz.
Nasıl geçinecek bu insanlar?”
Nitekim, Bay Kriz’in, Tokat’taki çiftçi buluşmasında da,
benzer sorunlara değinen,
artan yem fiyatlarından dolayı, hayvanlarına bakamadığı söylemeye çalışan,
bir üreticimiz vardı.
Lafı ağzına tıktılar.
Sayın Erdoğan, hemen olayı kendi menfaatine çevirmek için,
“Vahit Bey, Uruguay’dan et arıyor.
Uruguay’dan getireceğine, sizin hayvanlarınızı alsın.” dedi.
Şu rezalete bakar mısınız?
Hayvancılığa yönelik, şu sığ bakış açısına bakar mısınız?
Artan yem fiyatlarına çözüm olarak;
“hayvanını bize sat” diyen, şu abuk zihniyete bakar mısınız?
Gerçekten ibretlik.
Yazıklar olsun.
Üstelik bütün gece boyunca “arz etmekten”,
bitap düşen, yeni Tarım Bakanı da,
Sayın Erdoğan’ın bu emri karşısında, âdeta dut yemiş bülbüle döndü.
Sadece, kem küm edip, “Hayvanlarını bize vermezler.” diyebildi.
“Son çaremiz Uruguay kaldı.” diyemedi.
“Hayvancının elinde hayvanı kalmadı ki, bize versin.” diyemedi.
“Artık buzağılar ölü doğuyor.” da diyemedi.
Söz konusu eski tarım bakanı olduğunda,
gelenin gideni aratması pek mümkün olmasa da;
Bu buluşma vesilesiyle, yeni Tarım Bakanı’ndan da,
fazla bir şey beklemememiz gerektiğini öğrenmiş olduk.
Ne diyelim?
Allah çiftçilerimize, besicilerimize sabır versin.
Değerli milletvekilleri;
Sayın Erdoğan, “sulama tarım alanımızı yükselttik” diye böbürlenirken;
Kayseri’de, 1998’den beri pancar üreticiliği yapan,
aynı zamanda, Ak Parti’nin de delegesi olan, bir çiftçi ağabeyimiz diyor ki;
“Sulama barajı, köyüme 1 kilometre.
Irmak, evime 50 metre.
Sulayacağım tarla da, ırmağa 100 metre.
Suyu vermiyorlar.
‘Sulayamazsın, yasak.’ diyorlar.
‘Aşağıda bizim HES’lerimiz var.
Su HES’lere gidecek.’ diyorlar.
Mazot derdi, gübre derdi, geçim derdi, su derdi.
Ne kazanacağım?
Sen suyu da vermiyorsun?
Tarlalar güzden sürüldü.
Pancar ekeceğim, pancar susuz olur mu?
Ben ne yaparım?”
Tarımın ve hayvancılığın geldiği bu içler acısı durum,
elbette esnaflarımızı da, vatandaşlarımızı da derinden etkiliyor.
Bünyan’da, şarküteri esnafı bir kardeşim diyor ki;
“İşlerimiz sıkıntılı, millette alım gücü yok.
10-15 liraya sattığımız bir koli yumurta, şu an 45 lira.
17 liraya sattığımız tüm tavuğun kilosu, şu an 40 lira.
Kanadın kilosu, 50 lira.
50 liraya sattığımız helva, şimdi 110 lira.
25 liraya sattığımız peynirin kilosu, 50 lira.
25 liraya sattığımız zeytin, 60 lira.
Dükkâna, 500 lira gelen elektrik faturası, artık 1.279 lira geliyor.
Çağ mı atladık, biz ne yaptık?
Ben çoluğuma çocuğuma, taş mı götüreceğim?
Ben bu partiye, Bünyan’da 150 tane oy topladım.
Bu böyle mi olacaktı?”
Değerli dava arkadaşlarım;
İktidar, gerçeklik algısını tamamen kaybedip,
kendi hayal dünyasında yaşamaya devam ederken,
Kayseri’deki tablo, işte bu derece vahim.
Ülkemizde, zaten hali hazırda, çok yüksek olan gıda enflasyonu,
eğer önlem alınmazsa, maalesef artmaya devam edecek.
Biz, İYİ Parti olarak, buradan, Meclisimizin kürsüsünden, iktidarı defalarca uyardık.
“Çiftçinin kullandığı mazottan alınan ÖTV’yi,
yıl sonuna kadar almayın.” Dedik.
Dinlemediler.
Daha 1 ay önce;
“Hemen çiftçiye koşulsuz gübre desteği verin.” dedik.
Dinlemediler.
“Tarımsal destekleri arttırın.
5’li çeteye bu sene ödeyeceğiniz paranın, bari yarısını verin.” dedik.
Dinlemediler.
Varsın dinlemesinler, biz inatla gerçekleri söyleyeceğiz.
Varsın kulaklarının üstüne yatsınlar, biz inatla çözümlerimizi anlatacağız.
Nitekim, tam da bu nedenle;
Yarın, İstanbul’da, Kalkınma Kongrelerimizin üçüncüsünü;
“Üreten Türkiye” temasıyla gerçekleştiriyoruz.
Bildiğiniz gibi, ilk kongremizin teması, “Eşitlenen Türkiye’ydi”.
Ve bizler, o kongremizde;
yoksullukla mücadele, kapsayıcı büyüme ve istihdam konularındaki, çözüm önerilerimizi,
kamuoyuyla paylaşıp, çok önemli geri bildirimler almıştık.
Daha sonra, “İstikrarlı Türkiye” temasıyla;
İYİ Parti iktidarında, makroekonomik istikrarı nasıl sağlayacağımızı,
para ve maliye politikalarımızı, nasıl oluşturacağımızı anlatmıştık.
Yarın da, “Üreten Türkiye” ile, kamuoyunun karşısına çıkıyoruz.
Sanayi politikamızı, teknolojik dönüşümü sağlamak için, hangi adımları atacağımızı,
beceri uyumsuzluğunu, nasıl kapatacağımızı,
sanayicinin enerji sorununu, nasıl azaltacağımızı,
ihracatımızı, nasıl çeşitlendirip büyüteceğimizi,
doğrudan yabancı yatırımları, ülkemize nasıl çekeceğimizi anlatacağız.
Kongremize, iş dünyası ve akademiden de,
çok değerli panelistler ve hocalarımız katkı sunacak.
Milletimizin sorunlarının çözümüne dair, en ufak bir fikri bile olmadığı,
artık çok net bir biçimde ortada olan, Ak Parti’ye de,
kapımız sonuna kadar açık, kendilerini en ön sırada misafir ederiz.
Biliyorsunuz, hep söylüyorum,
Bizim çözümlerimiz miri maldır, alsınlar kullansınlar.
Biz gelene kadar, çözümlerimizi onlar uygulamaya koyarsa,
bundan ancak memnuniyet duyarız.
Aziz milletim;
Devlet, kurumlarıyla devlettir.
Ve bir devletin kurumsal yapısını oluşturan, yegâne unsur da, düzendir.
Düzenin olmadığı bir devlet anlayışında,
Kamu, yani millet, ne refaha, ne huzura, ne de mutluluğa kavuşamaz.
İşte bu nedenle;
kamu düzenini kurmak, korumak ve sürdürmek,
bir devletin, vatandaşlarına dair, en büyük sorumluluğudur.
Demokrasi ile işlenen,
Anayasa ile güvence altına alınan,
Ve kurumlar vasıtasıyla, uygulamaya konulan, tüm hak ve hürriyetlerimiz;
ancak ve ancak, devletin kurduğu düzen içerisinde güvende olabilir.
Nitekim, demokratik devletlerde güvenlik, aynı zamanda,
insan haklarını korumak ve kamu düzenini sağlamak demektir.
Çünkü özgürlükler ve insan hakları, sadece,
güvenliği, huzuru ve kamu düzenini, sağlamış bir devlette uygulanabilir.
Devletin, hafızasıyla, birikimiyle ve kurumsal yapısıyla kurduğu bir düzen;
Hem, vatandaşların, hak ve özgürlüklerini, kullanabileceklerine inanmasını,
yani asayişin sağlanmasını,
hem de devletin, bu inancın yaygınlaşması için, fiziki tedbirler almasını,
yani, emniyetin sağlanmasını içerir.
Yani bir devletin iç işleyişini, temelde, asayiş ve emniyet oluşturur.
Bugün dünya;
Savaşın, çatışmanın, salgın hastalıkların, ve göç dalgalarının kıskacında,
âdeta güvenli ülkeler ve güvensiz ülkeler olarak, ikiye ayrılmış durumda.
Devletlerin, güvenliği sağlama kapasiteleri;
Toplumların, huzurlu bir geleceği inşa etmelerinde,
ve ülkelerin, kalkınma hamleleriyle refaha ulaşmalarında,
dün olduğu gibi bugün de, bir ön koşul olmaya devam ediyor.
Kamu yönetimimiz içindeki, en köklü kurumlardan biri,
hiç şüphesiz, İçişleri Bakanlığıdır.
Bu kurumun temel görevi, memleketimizin iç güvenliğini ve asayişini sağlamak,
kamu düzenini, yani vatandaşımızın, hakkını-hukukunu korumaktır.
Bu kutsal görev çerçevesinde, Emniyet Teşkilatı mensuplarımız,
Terörle mücadeleden, cinayetlere,
uyuşturucu ile mücadeleden, suç örgütlerine kadar, birçok alanda,
büyük fedakârlıklar yaparak,
gecelerini gündüzlerine katarak çalışıyorlar.
Allah onlardan razı olsun.
Bu vesileyle;
Bugün, polislerimizin sorunlarını konuşumak üzere,
Milletin Kürsüsü’nde ağırlamayı planladığımız,
ancak maalesef, kızı trafik kazası geçirdiği için aramızda olamayan,
Emekli Polis Memuru Ramazan Atay kardeşimize, geçmiş olsun dileklerimizi yolluyorum.
Aleyna kızımıza da, Allah’tan acil şifalar diliyorum.
Değerli dava arkadaşlarım;
Peki polis kardeşlerimiz,
gösterdikleri bu fedakarlığın karşılığında, neyle karşılaşıyorlar?
Her gün, daha da ağırlaşan çalışma koşullarıyla,
siyasi baskılarla, ve mobingle karşılaşıyorlar.
Kendilerini sürekli ezmeye çalışan, kirli bir düzenle karşılaşıyorlar.
Bunun sonucunda da;
istifalar, ve her duyduğumuzda canımızı yakan, intihar vakaları,
her geçen gün daha da artıyor.
Peki, bu vahim durum karşısında, Bay Kriz ve “usta” İçişleri Bakanı ne yapıyor?
Hiçbir şey…
Her konuda olduğu gibi, bu konuda da,
kulaklarının üzerine yatarak,
hiçbir sorun yokmuş gibi davranarak,
intihar eden evlatlarımızın, bir değeri yokmuş gibi, umursamaz tavırlar takınarak,
kendi kurdukları kirli düzeni, sürdürmeye aynen devam ediyorlar.
Bu doğrultuda, ilk olarak;
Emniyet Teşkilatı’mızın birikimine saldırıyorlar.
Biliyorsunuz, kapatılan Polis Akademisi’nden hâlâ bir ses yok…
Bir rütbeli memur, 4 yılda yetişirken,
bugün, 6 aylık hızlandırılmış programlarla, komiser yardımcısı rütbesi veriliyor.
Böylece Emniyet Teşkilatı’nın geleceğini, yetersiz ve donanımsız kadrolara teslim ediyorlar.
Aidiyet duygusu oluşmayan,
mesleği benimsemeyen, ve daha da acısı, mesleki yetkinliklerden yoksun kadrolarla,
Emniyet Teşkilatı’nın, birikimini sömürüyorlar.
Her yerde olduğu gibi, burada da,
liyakatin yerini, torpilin aldığı atamalarla,
Teşkilat mensuplarımızın, haklarına giriyorlar.
/////////////////////////////////
/////////---- DURAK ----/////////
/////////////////////////////////
İkinci olarak;
Emniyet Teşkilatı’mızın, emeğini sömürüyorlar.
Sözde getirdikleri, 8/24 çalışma sistemiyle ilgili, hâlâ bir ilerleme yok…
Aradan 2 yıl geçmesine rağmen, polislerimiz hâlâ,
“12/24” ve “çakma 12/36” diye ifade edilen sistemlerle,
görevlerini yapmaya, devam etmek zorundalar.
Bu uygulamanın sonucunda da,
polislerimiz, 657 sayılı devlet memuru kanuna tabii olan, diğer memurlardan,
ortalama 2040 saat, daha fazla çalışıyor.
Üstüne üstlük, bu çalışma saatleri;
Aile yaşam kalitesini, ve iş tatminini düşürüp,
tükenmişlik hissini, ve psikolojik rahatsızlıkları da beraberinde getiriyor.
Üçüncü olarak;
Emniyet Teşkilatı’mızın, hakkına giriyorlar.
Her seçimde verdikleri, 3600 ek gösterge sözünde, hâlâ bir gelişme yok…
Yıllardır, büyük bir özveri ile çalışan, teşkilat mensuplarımız;
Emekli olduklarında, yarıya düşen maaşlarıyla, hayatlarını sürdüremedikleri için,
özel sektörde, zor koşullar altında, çalışmak zorunda kalıyorlar.
Bu durum, ne vicdana, ne hakka, ne de adalete sığmaz.
Son olarak da;
Emniyet Teşkilatımızın, zaten Ak Parti iktidarında iyice azalan, huzuruna göz diktiler.
Biliyorsunuz geçtiğimiz günlerde, 17 Mart’ta, bu arkadaşlar;
çıkarttıkları bir genelgeyle, yeni tayin sistemi getirdiler.
Bu sisteme göre;
Mevcutta, doğu ve batı olarak, 2’ye ayrılan tayin bölgeleri;
Kendi içerisinde de, 2’şer bölgeye ayrılarak, toplamda 4 bölgeye çıkarıldı.
Bu sözüm ona sistem ile, artık bir polis kardeşimiz;
meslek hayatı boyunca 4 defa, zorunlu olarak tayin edilecek.
Üsteli yeni yönetmelikte;
Atama sisteminin kanayan yarası olan, ipka’ya dair de,
adil ve objektif bir düzenlenme bulunmuyor.
Değerli polis kardeşlerim;
Birikimlerinize, haklarınıza, emeklerinize, ve huzurunuza yönelen tehditlerin farkındayız.
Sizler;
Vatanınıza ve milletinize karşı vazifenizi yapmak istiyorsunuz, farkındayız.
Hak ettiğiniz koşullarda çalışmak istiyorsunuz, farkındayız.
Fedakârlıklarınızın ve emeğinizin, karşılığını görmek istiyorsunuz, farkındayız.
Ama Ak Parti iktidarı, sizleri ve teşkilatınızı,
milletimiz onlara karşı ses çıkarttığında,
karşısına dikebilecekleri, bir sopa konumuna indirgemek istiyor.
Sizleri kendi iktidarlarının önüne, bir kalkan yapmak istiyor.
Üstelik en doğal haklarınızı da, sizlere bir lütufmuş gibi sunuyor.
Ben, bu kürsüden sizlere;
Devletimizdeki yerinizi ve öneminizi iyi bilen bir insan olarak,
Eski bir bakanınınız olarak,
İYİ Parti’nin Genel Başkanı,
ve Allah nasip eder, milletimiz de takdir ederse,
Türkiye’nin müstakbel başbakanı olarak, söz veriyorum:
Buna asla izin vermeyeceğiz!
Kahraman Türk Polisi’nin değerini,
sadece şehit olduğunda bilen, bu köhnemiş zihniyeti mutlaka değiştireceğiz!
Emin olun çok az kaldı!
Sizler için 3600 ek göstergeyi çıkartmak da, inşallah bize nasip olacak!
Değerli dava arkadaşlarım;
Ülkemizi, içinde bulunduğu bu devlet krizinden kurtarmak;
Bizim elimizde!
Polisimizi, sağlık çalışanlarımızı, doktorlarımızı,
içinde bulundukları girdaptan çıkartmak;
Bizim elimizde!
Çiftçimizi, besicimizi, yeniden ayağa kaldırmak;
Bizim elimizde!
Kadınları, gençlerimizi, çocuklarımızı, yeniden gülümsetmek;
Bizim elimizde!
Memleketimizi, İYİ Parti’nin güneşiyle ısıtmak;
Bizim elimizde!
Güçlü, zengin ve mutlu bir Türkiye’yi inşa etmek;
Bizim elimizde!
Bütün bunları gerçekleştirmemize, inanın artık çok az kaldı!
İYİ Parti iktidarına, artık çok az kaldı!
Ama iktidar ufukta göründü diye, rehavete kapılmak yok.
Tam tersine.
Asıl mücadele şimdi başlıyor.
Çünkü İYİ Parti’nin gücünü, artık onlar da görüyor.
İşte o nedenle;
Her gün, bir önceki günden, daha çok çalışacağız!
Her gün, bir önceki günden, daha çok yorulacağız!
Belki de her günümüz, bir önceki günden daha zor olacak;
Ama asla yılmayacağız, asla yıkılmayacağız!
Milletimize verdiğimiz sözü, asla unutmayacağız!
Milletimizle el ele, kol kola, hep beraber;
Mutlaka Başaracağız!
Yolumuz bahtımız açık olsun.
Bu kutlu yoldu Cenabıhak, yar ve yardımcımız olsun.
Toplantımızı şereflendirdiniz, Yüce Allah her birinizden razı olsun.
Sağ olun, var olun, Allah’a emanet olun.
