Eylül 1939'da Türkiye, kendisini yeni bir dünya savaşının eşiğinde buldu.
İkinci Dünya Savaşı’nda Türkiye siyasetinde Sovyetler Birliği ve Nazi Almanya’sı ile olan ilişkileri eleştiren karikatür o dönemi çok güzel bir şekilde özetlemişti.
Ülkenin siyasi arenasında, hem Nazi Almanya’sını destekleyenler hem de komünist Rusya'yı destekleyenler bulunmaktaydı. Ancak Türkiye, savaşın başlangıcında toprak bütünlüğünü korumayı amaçlayan tarafsız bir politika izlemeyi tercih etti.
İkinci Dünya Savaşı'nın başlangıcında, her iki taraf ile de çeşitli diplomatik ilişkiler kuran Türkiye, olası bir saldırıya karşı hazırlıklı olmak için iç politikada bazı tedbirler aldı. Fiili olarak savaşa katılmayan Türkiye, milli savunma ödeneğini artırarak savaşa girmek zorunda kalma ihtimaline karşı önlem aldı. 1938'de yüzde 30,31 olan milli savunma ödeneği, 1939'da yüzde 43,32'ye yükseldi, bu da ülkenin savaşa girmek zorunda kalma olasılığıyla ilgili bir endişe olduğunu gösterdi.
Nazi Almanya’sı, Türk basını üzerinde etkili olmak amacıyla çaba harcadı ve bu amaçla Von Papen'e basın ve radyo çalışanlarına para dağıtılması için birkaç milyon gönderdi. Alman propagandası, basının yanı sıra posta ve broşür dağıtımı gibi yöntemlerle de gerçekleştirildi. Bu durum, Türkiye'nin savaşın etkilerinden kaçınmaya çalışırken bile dış etkilere maruz kaldığını göstermektedir.
"KÖRLER VE ŞAŞILAR ARASINDA HAKİKATİ GÖRENLER VAR"
Savaşın bitmesinin ardından bile o dönem iç siyasetinde halen Nazi ve Komünizm tartışması vardı.
“Mizah” dergisinde yayınlanan 1947 tarihli “Körler ve şaşılar arasında hakikati görenler var” karikatüründe ise iki seçenek arasındaki “hakikat” yani Türklük ve Türkiye’nin çıkarlarına dikkat çekilmişti.
İşte o karikatür:
