12. Türk Dünyası Sosyal Bilimler Kurultayı geçen ay Kazan’da yapıldı.
Bu kongre ile Türk Dünyasının yeni Kültür başkenti de Kazan oldu. Kazan bu kongre vesilesiyle Türk Dünyası’nın her yanından 300 bilim adamının tebliğleri ile katıldığı muhteşem bir bilim şölenine ve Türk Dünyası’nın yeni bir kucaklaşmasına ev sahipliği yaptı.
Biliyorsunuz Uluğ Türkistan’ın kara bahtı, Kazan’ın Ruslar tarafından işgali ve orada yapılan katliamla başlar. Kara bahtımızın başladığı tarih 1552’dir. 1552’de Kazan’da tam manasıyla bir katliam yapılmıştır. Taş üstünde taş, gövde üstünde baş bırakılmamıştır. Ondan sonra Ruslar uzunca süren tarih sonunda bugünkü Türkmenistan’ın topraklarına tekabül eden bu yerlere kadar gelirler ve bu işi bitirirler. Sonra Uluğ Türkistan bütünüyle Sovyetlerin coğrafyası içine dâhil olur ve ikiye ayrılır: Batı Türkistan ve Doğu Türkistan.
Batı Türkistan Türk Cumhuriyetleri olarak bugün çok şükür bağımsızlığına kavuşmuştur. Doğu Türkistan ise, Çin’in hegemonyası altında, kara bahtımızın en karasının yazılmakta olduğu tarihleri yaşamaktadır.
Gerçekten en kara bahtımız, Doğu Türkistan’ın son yıllarda, gözümüzün içine baka baka, Çinliler tarafından fiilen işgal edilerek, Çinlilerin çok büyük çoğunlukta olduğu bir toprak haline getirilmiş olmasıdır. Vatan kelimesiyle zıt bir kavram olduğu için toprak diyorum. 10 bin yıllık medeniyetimizin asıl yazıldığı yerdir Doğu Türkistan. Medeniyetimizin doğum yeridir. Bütün icatlarımızın yapıldığı yerdir. Bütün ilmi mektuplarımızın dünyaya duyurulduğu, dünyaya aktarıldığı yer olan Doğu Türkistan, ne yazık ki artık kayıtsız şartsız işgal altındadır. Bu işgal tabii buradaki kardeşlerimizi çok kötü şartlarda yaşamaya mecbur etmiştir. Her suç işleyen, her hastaneye düşen kısırlaştırılmakta, Doğu Türkistan Türkleri’nin nüfusu, mümkün mertebe azaltılmaya çalışılmaktadır. Bütün kaynaklarımız Çinliler tarafından kullanılmaktadır. Daha da kötüsü ne yazık ki, Dünyada yalnız Türkler üzerinde yürütülen atom denemelerinin en çirkinleri burada, Çinliler tarafından Doğu Türkistan Türkleri üzerinde yapılmıştır.
Doğu Türkistan Türkleri üzerinde yapılan bu atom denemelerinin
sonucu, oradaki insanlarımızın çoğu sakat doğmuştur, önümüzdeki 30-40 yıl daha sakat doğmaya devam edecektir. Bu hazin durum, bu acıklı durum Kazakistan’ın Semey Bölgesi’nde de söz konusudur. Aynı hazin durumu, Ata Baskan Dil Grubu’na dahil olan Kızılderili Türklerin yaşadığı yerde görmekteyiz. Adı atom denemesidir. Ama, Semey de Türk Bölgesidir, Nevada’da Kızılderili Türkler yaşamaktadır. Başka bir ifadeyle, Türklerin dışında atom denemelerine maruz bırakılmış bir millet yoktur. 20. asır, bizim kara bahtımızın en kötü olduğu bir dönemi ifade eder ki bunun en kötüsünü Çin’de, Doğu Türkistan’da görüyoruz.
Bu vesileyle bir konuya dikkatinizi çekmek istiyorum. Türk Coğrafyasını ifade etmek için Uluğ Türkistan demeliyiz. Çünkü Türkistan deyince bugünkü Türk Cumhuriyetleri geliyor akla. Oysa Uluğ Türkistan, Batı ve Doğu Türkistan’ı da içine alıyor. Türk Cumhuriyetlerine Batı Türkistan Türk Cumhuriyetleri demeliyiz ki bir Doğu Türkistan’ımız olduğunu unutmayalım.
Biz bütüncül bir açıdan bakıyoruz ve batısıyla doğusuyla Uluğ Türkistan’ı asla unutmuyoruz. Doğunun kuzeyindeki Sibirya Türkleri’nden Yakutistan’dan Çuvaşistan’a, Kırım’a kadar hiçbirisini unutmuyoruz ve inşallah bu dil birliği, fikir birliği, iş birliği idealine
kavuştuğumuz zaman bunların adı yeni baştan Türkistan olur. Çünkü o zaman Doğu Türkistan da istiklaline kavuşur ve o zaman Ziya Gökalp’in dediği gibi çok açıklıkla söyleriz ki;
“Vatan ne Türkiye’dir
Türklere ne Türkistan
Vatan büyük ve müebbet
bir ülkedir Turan”
Tanrı Türk’ü Korusun.
