‘Uçan Sincap’ Türkçede “flying squirrel” anlamına gelir. Uçan sincaplar, Sciuridae familyasının bir oymağı olan Pteromyini veya Petauristini’dir. Bu hayvanlar, kuşlar veya yarasalar gibi gerçek anlamda uçamazlar, ancak özel bir yapı olan patagium sayesinde ağaçtan ağaça süzülebilirler. Patagium, el bileğinden ayak bileğine uzanan tüylü, paraşüt benzeri bir zardır ve bu sayede uçan sincaplar, 90 metreye kadar mesafelerde süzülme yeteneğine sahiptir.
Uçan sincaplar genellikle gece aktiftirler ve omnivor beslenirler; meyve, tohum, böcek ve mantar gibi çeşitli yiyecekleri tüketirler. Ayrıca, moleküler çalışmalar uçan sincapların yaklaşık 18-20 milyon yıl önce ortaya çıktığını göstermektedir. Uçan sincaplar, süzülme sırasında yönlerini ve hızlarını kontrol edebilmek için uzuvları ve kuyruklarını kullanırlar.
Kırmızı dev uçan sincaplar, Petaurista petaurista ve Petaurista alborufus gibi türlerdir. Bu türler, 1 metre uzunluğa ve en fazla 1,5 kg ağırlığa sahip olabilirler. Özellikle Petaurista alborufus, orta ve güney Çin’de nispeten yaygınken, Petaurista petaurista Afganistan ve Pakistan’dan Malezya ve Singapur’a kadar daha geniş bir alanda yaşar.
Uçan sincaplar, gerçek anlamda uçamazlar ancak el bileğinden ayak bileğine uzanan, tüylü, paraşüt benzeri bir zar olan patagium yardımıyla bir ağaçtan diğerine süzülebilirler. Bu özel yapı sayesinde, uçan sincaplar 90 metreye kadar süzülme mesafesi kat edebilir ve havada 180 derece dönüş yapabilir.
UÇAN SİNCAPLAR NEREDE YAŞARLAR?
Uçan sincaplar, yaprak döken ve iğne yapraklı ormanların yanı sıra ormanlık alanlarda da bulunurlar. Genellikle ağaçkakan delikleri, engeller, yuva kutuları, terk edilmiş kuş yuvaları ve diğer sincaplar tarafından yapılan evlerde yaşarlar. Kışın, birkaç sincap ısınmak için yuva yapabilir.
Uçan sincaplar, kuşlar gibi gerçek anlamda uçamazlar; bunun yerine, ağaçlar arasında süzülürler. Süzülme sırasında yüksekliklere ulaşabilirler ve havadaki yönlerini ve hızlarını, uzuvları ve kuyrukları ile kontrol edebilirler. Uçan sincaplar, meşe palamudu, tomurcuk, meyve, liken, örümcek, böcek, kuş yumurtası ve genç kuşları tüketirler. Kuzey Amerika’da aynı kış inini 20 kadar uçan sincap işgal edebilir.
UÇAN SİNCAPLAR NEDEN GECE AKTİFLER?
Uçan sincapların gece aktif olmalarının birkaç nedeni vardır:
Beslenme Alışkanlıkları: Uçan sincaplar, gece saatlerinde daha aktif olan böcekler gibi besin kaynaklarına bağımlıdırlar.
Yırtıcı Hayvanlardan Korunma: Geceleyin aktif olmak, gündüz avlanan yırtıcı hayvanlardan saklanmalarına yardımcı olur.
Enerji Tasarrufu: Gündüzleri dinlenerek vücut sıcaklıklarını düşürüp metabolizma hızlarını azaltarak enerji tasarrufu yaparlar.
Besin ve Kaynak Bulma: Gece aktif olmak, gündüz aktif olan diğer hayvanlarla rekabetten kaçınarak yiyecek ve kaynak bulma şanslarını artırır.
Bu davranışlar, uçan sincapların yaşam döngüsünün ve doğal ortamlarının bir parçasıdır ve onların geceleyin daha güvenli ve etkili bir şekilde yaşamalarını sağlar.
UÇAN SİNCAP KAÇ YIL YAŞAR?
Uçan sincapların yaşam süresi, doğal ortamlarında genellikle 4 ila 6 yıl arasında değişirken, esaret altında daha uzun yaşayabilirler ve bazen 10 yıla kadar ulaşabilir. Ancak, bu süre türüne ve yaşam koşullarına bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Örneğin, iyi bakım ve yönetim altında, uçan sincaplar 15 yıla kadar yaşayabilir. Yaban hayatında daha kısa bir ömre sahip olmalarının nedeni, yırtıcı hayvanlar, hastalıklar ve yaşam alanlarının kaybı gibi çeşitli doğal tehditlerdir.
UÇAN SİNCAPLARIN DİKKAT ÇEKİCİ ÖZELLİKLERİ NELER?
Uçan sincaplar, özellikle ağaçlar arasında süzülme yeteneği ile tanınan ilginç hayvanlardır. İşte uçan sincapların bazı dikkat çekici özellikleri:
Patagium: Uçan sincapların en belirgin özelliği, el bileğinden ayak bileğine kadar uzanan tüylü, paraşüt benzeri bir zar olan patagiumdur. Bu yapı, ağaçtan ağaçtan süzülmelerini sağlar.
Uzun Kuyruk: Uçan sincapların uzun kuyrukları, süzülme sırasında denge sağlamada önemli bir rol oynar.
Gece Aktif: Çoğunlukla gece avlanırlar ve omnivordurlar; meyve, tohumlar, tomurcuklar, çiçekler, böcekler, karındanbacaklılar, örümcekler, mantarlar, yumurtaları ve ağaç özleri yerler.
Yavrular: Yavruları ilk başta kılsız ve çaresiz olarak bir yuvada doğarlar. Anneleri tarafından bakılır ve beş hafta boyunca süzülme becerilerini çalışırlar, böylece on hafta sonra yuvayı terk etmeye hazır olurlar.
Süzülme Kabiliyeti: Uçan sincaplar, 90 metreye kadar çıkabilen süzülmeler sırasında yükselebilirler. Havadaki yönleri ve hızları, büyük ölçüde küçük kıkırdaklı bilek kemikleri tarafından kontrol edilen uzuvlarının pozisyonlarını değiştirerek kontrol edilir.
Bu özellikler, uçan sincapların ağaçlar arasında etkili bir şekilde süzülmesini ve yaşam alanlarında başarılı bir şekilde hayatta kalmasını sağlar.
UÇAN SİNCAPLARIN NESLİ TEHLİKEDE Mİ?
Türkiye’de uçan sincapların nesli, kürkleri için avlanma nedeniyle tehlike altındadır. Ancak dünya genelinde sincaplar tehlikede değildir. Uçan sincaplar, kemirgen memeliler ailesinin bir türüdür ve havada metrelerce süzülmelerini sağlayan aerodinamik bir fizyolojiye sahiptirler.
Genellikle Asya kıtasında yaşarlar, ancak gezegenin diğer bölgelerinde de bulunabilirler. Bu sevimli canlıların karakteristik özellikleri arasında unutkanlık, kuyruklarını üzgünken sallama ve meşe ağaçlarını sevme gibi ilginç detaylar da bulunmaktadır. Uçan sincaplar, gece alışkanlığı olan tek kişilerdir ve kış aylarında yuvada ısınmak için gruplar oluşturabilirler ve ses çıkararak anlaşabilirler.