Gaziantep, gastronomi kenti olarak bilinir ve bu unvanını en değerli tarım ürünlerinden biri olan Antep fıstığı ile pekiştirir. Her yıl büyük bir özenle gerçekleştirilen fıstık hasatları, bu yıl da devam ediyor. Özellikle baklava yapımında kullanılan "boz fıstığın" ardından kavlamalık olarak bilinen "kırmızı ben" fıstıkları da toplanmaya başlandı.
Fıstık hasadı, genellikle ağustos ayının ortalarında başlıyor ve eylül boyunca sürüyor. Çiftçiler, ağaçların altına serilen yaygılarla fıstıkları topladıktan sonra, bu fıstıklar çeşitli eleklerden geçirilerek ayıklanıyor.
Ayıklama işlemi, fıstığın kalitesini artırmak amacıyla titizlikle yapılıyor. Tane tane ayıklanan fıstıklar, güneş altında 3 ila 5 gün boyunca kurutulmaya bırakılıyor. Kurutma işleminin ardından fıstıklar, baklava gibi birçok tatlıda, yemeklerde ve çerez olarak sofralarda yerini alıyor.
Tokdemir Mahallesi Muhtarı Adem Yeşilbağ, tarlada fıstığın fiyatının 180 TL olduğunu belirtiyor. Fıstıkların toplanmasının ardından eleme işlemi yapıldığını, boz ve fos fıstıkların ayıklanarak tertemiz hale getirildiğini vurguluyor. Kurutma işlemi tamamlandıktan sonra, bu fıstıklar tüccarlara satılıyor ve marketlerde 550 - 600 TL arasında bir fiyat aralığına ulaşıyor.
Fıstığın tarımsal sürecinin yanı sıra ekonomik açıdan da önemli olduğuna değinmek gerekiyor. 20 senede olgunlaşan fıstık ağaçları, sabır ve özveri gerektiriyor. Ancak, son yıllarda işçilik fiyatlarının yüzde 100 artarak bin 500 TL'ye çıkması, çiftçilerin en büyük sorunlarından biri haline geldi. Ayrıca, işçi bulmakta zorluk çekmeleri, üretimi olumsuz etkileyen diğer bir etken.
Antep fıstığı, sadece yerel ekonomiye değil, aynı zamanda Türkiye’nin ihracatına da büyük katkı sağlıyor. Yüksek talep gören bu ürün, uluslararası pazarda önemli bir yer ediniyor. Gaziantep'in kültürel mirasını temsil eden fıstık, her mevsim sofralarda yerini almakta ve yerel lezzetlerin vazgeçilmezi olmaktadır.
Dolayısıyla, fıstık hasatları, hem ekonomik hem de kültürel açıdan büyük bir öneme sahiptir. Gaziantep’in fıstığı, sadece bir tarım ürünü değil, aynı zamanda bir kimlik ve zenginlik kaynağıdır.
