Karagöz - Yar bana bir eğlencee aman amaan!
Hacivat - Yahu Karagözüm, ne bağırıp duruyorsun?
Karagöz - Eğlence istiyorum Hacivat, bana eğlence lazım.
Hacivat - Yahu ne eğlencesi? İnsanda eğlenecek hâl mi kaldı?
Karagöz - Yine ne oldu Hacivat?
Hacivat - Hele sen şu perdeye bir kürsü kur da beni dinle!
Karagöz - Kurdum bakalım kürsüyü, haydi konuş!
Hacivat - Olmaaz! Alkışçılarım, gözyaşçılarım da hazır olmalı. Hem bütün dünya beni dinlemeli Karagözüm. Söyleyeceğim şeyler çok önemli.
Karagöz - Hacivat bak, bütün alkışçılar burada. Dünya da seni dinlemeye hazır. Dünya dünya olalı böyle tantana görmedi vallahi...
Hacivat - Kimse benim sabrımı test etmeye kalkmasın, vallahi bedelini öyle bir ödetirim ki bir daha belini doğrultamaz.
Karagöz - Testi mi, ne testisi Hacivat? Testileri mi kıracaksın?
Hacivat - Kıracağım ya, benim kalyonlarıma baskın yapan korsan anasını alıp gitmezse anasını ağlatırım ben.
Karagöz - Amanin amaniin! Bu alkışlar da ne? Yahu Hacivat sen neymişsin!...
Hacivat - Van menüt, tuu menüüüt!...
Karagöz - Tuu mu, kimin yüzüne tükürüyorsun yahu?
Hacivat - Tükürme değil Karagözüm, bu haydutlara iki menüt mühlet veriyorum.
Karagöz - Men üt, sen üt, ne olacak yahu, kim ütecek?
Hacivat - Tabii ki biz üteceğiz Karagöz. Biz köksüz kolsuz ağaç mıyız; biz koskoca bir ormanız. Posta koyanı üteriz de yutarız da.
Karagöz - Dur dur dur!... Yahu Hacivat, sen ne zaman orman oldun?
Hacivat - Orman dediysek bildiğin orman değil. Onlar korsan ise biz orman gibi kuvvetliyiz demek istedim. Yani bizi başkalarına benzetmesinler; yoksa hâlleri fena olur!
Karagöz - Hallerini mi dağıtacaksın Hacivat? Yahu madem o kadar kuvvetliyiz, hallerini dağıtmasan da tezgâhlardaki meyveleri sebzeleri bir güzel yesek olmaz mı?
Hacivat - Karagöz, hal o hal değil. Korsanların durumlarını söylüyorum. Eğer yola gelmezlerse hepsini perişan edeceğim. Bizim dostluğumuzun kıymetini bilmediler; şimdi düşmanlığımızın şiddetini görsünler.
Karagöz - Amaan Hacivat, sen çok hiddetlenmişsin yahu bugün!...
Hacivat - Hiddetlendim yaa’85 Yalnız hiddetlenmek mi? Bıktım ben bunların yalanlarından; bıktım, bıktım! Bak, yakamı silkeliyorum; silkeleyip de bıktım, diyorum.
Karagöz - Yapma Hacivat, yakanı yırtacaksın. Yani bir yakaya değer mi bu herifler?
Hacivat - Değer, değer... On yakaya bile değer. Ben haykırmaya devam edeceğim. Haykırığımda yok olacaklar. İşte buradan haykırıyorum. Haykırrr, haaay, haaay!...
Karagöz - Yetişin dostlar, bizim Hacivat’a bir şeyler oluyor.
Hacivat - Bir şeyler olduğu yok Karagözüm. Etrafına baksana; alkışçılarımın avuçları havan topu gibi patladı, düşmanın tepesine inecek. Gözyaşçılarımın gözyaşları sel oldu, düşmanı alıp götürecek. Artık kimse benim kalyonlarıma saldırmayı göze alamaz.
Karagöz - Yahu Hacivat, ben senden korktum vallahi. Bu alkışlar top değil gök gürültüsü; bu gözyaşları sel değil tufan!
Hacivat - Nihayet sen de anladın Karagöz. Lafı bırak, bir şeyler yap, deyip duruyorlar. Düşman dokuz adamımızı öldürmüş de biz hiçbir şey yapmıyormuşuz. Lafla peynir gemisi yürümezmiş; miş, miş, miş... Benim bir şey yapmama lüzum var mı? Kürsüden şöyle bir konuştum mu düşman ezilir, dünya dize gelir. Yıkıl dünya yıkıl, yıkıl!...
Karagöz - Eyvaah, neler oluyor yahu? Hacivat’ın kürsüsü paramparça olup yıkılıyor; alkışçıların sıraları devriliyor, herkes başaşağı gidiyor... Aman dostlar yetişin. Yetişiiin, yetişin! Bari şu külahımı da yere çalayım. Hacivat, ey Haciivaat! Yıktın dünyamızı eyledin viiraan; varayım sahibine haber vereyim hemaan!
