Siyahi, daha doğrusu, şimdi revaçta olan deyimiyle, “Afro Amerikalı” Barack Obama ABD’nin 44. Başkanı seçildi; yakın zamanlara kadar siyahların ancak uşaklık yaptıkları Beyaz Saray’daki makama bundan 75 gün sonra -20 Ocak 2009’da- resmen oturacak. O zamana kadar George W. Bush, Amerikan deyimiyle “topal, hatta kötürüm ördek” ! Ama 75 günde neler olmaz; yenilgiyi, siyah bir Başkanı içlerine sindiremeyen beyazların bir önleyici vuruşundan, mesela, İran’a karşı bir bahane uydurarak harekât yapılmasından ve hatta Obama’ya suikast yapılması ihtimalinden bile söz ediliyor! Dünya komplolar dünyası ve ABD’nin dokunulmazlığı, bağışıklığı da yok! Bunlara bir mim koyun, biz olayı değerlendirmeye, bundan sonra Obama’nın Başkanlık makamına oturduktan sonra olabileceklere bakalım!
Deprem gibi
Bir “Afro Amerikalının” ABD başkanlığına seçilmesi neresinden bakarsanız muazzam, adeta deprem gibi bir devrim. New York Times’ın manşetindeki gibi büyük bir “değişim” , etnik engellerin tamamiyle yıkılması!
18. yüzyıldan sonra, Zencilerin köle olarak Amerika’ya getirilmesinden sonra “siyahlar” , “Tom Amca” muamelesi görüyorlardı! Zaman zaman kırbaçlanarak, boğaz tokluğuna çalıştırılan Zenciler güney eyaletlerin ekonomi ve tarımının vazgeçilmez unsurlarıydı! Bu ayrımcılığın, köleliğin kaldırılması için 1860’da, Güney’deki “Beyazlar” ile Kuzey’deki gene “Beyazlar” arasında kanlı bir kardeş iç savaşı yaşandı! Kuzeylilerin zaferiyle bitti, ama hem ayrımcılık hem de travması uzun yıllar devam etti. Güney eyaletlerinde siyahlarla beyazların otobüslerde bile yerleri ayrıydı!
Benim anım
Buna Amerika’da iken şahit olmuştum. 1954’te Washington’da garda tren beklerken bir kahvehaneye girdim. Girmemle birlikte orada bulunanlar ayağa kalkıp bana yer verdiler ve “Teşekkür ederiz” dediler. Meğer o kahvehane “yalnız siyahlara mahsusmuş” ve benim bir beyaz olarak oraya girmem, oradaki “siyahları” çok mutlu etmiş! 1950 ve 1960’larda, özellikle Güney eyaletlerinde ayrımcılığa, “beyaz egemenliğine” son vermek için, bu sefer “siyahlar” “liberal” beyazlarla birlikte “ayrımcılara”, “beyaz üstünlüğüne” taraftar olanlara karşı çetin, zaman zaman da kanlı mücadeleler verdiler!
Martin Luther’in rüyası
Siyahların liderlerinden Martin Luther King Jr. 1968’de bir suikaste kurban gitmeden önce 1963’te, Washington’da yapılan bir mitingde ünlü “Bir Rüyam Var” nutkunu söylemişti: Bu nutukta, “Bir Rüyam Var” nakaratını tekrar ederek etnik ayrımcılığın her konuda ortadan kalkacağını, Amerikan Anayasası’nın “Bütün insanlar eşit yaratılmıştır” hükmünün gerçekleşeceğini söylemişti. İşte 2008’de bu “rüya” tahakkuk etmiş oluyor ve inşallah bir kâbusa dönüşmez, özellikle Türkiye için!
ABD süper güç ve Amerika’da, hele böylesine bir iktidar değişikliği doğal olarak bütün dünyayı ilgilendirır... Önceki gün yazdığım gibi, ABD’nin temel siyaseti üslup, söylem ve zamanlama farkları olsa da kolay ve radikal değişmeyecektir! Buna engel olacak kurum ve engeller var! Ancak, ABD’deki iktidar değişikliği ve “değişim”, galiba en fazla Türkiye’yi ilgilendiriyor. Bu ilgi maalesef, güya stratejik müttefikimiz olan Amerika’ya ne kadar bağımlı olduğumuzu gösteriyor! Kısacası Obama’nın yeni Irak siyaseti nasıl olacak, PKK ve bölücülükle mücadelemizi ve soykırım davasını ne dereceye kadar etkileyecek? ABD ordusu, Obama’nın vaat ettiği gibi hemen kısa sürede çekilirse, bundan sonra o boşluktan Sünni-Şii ve Kürt özerklikleri muhakkak çıkacak ve bu da Büyük Kürdistan’a yol açacaktır! O zaman ne olur? Cambaza bakarken asıl bunları düşünmenin zamanıdır! Obama’yı neler bekliyor? Ciddi olarak bir suikast darbesinden korkanlar var.
Obama, Amerika’da son yıllarda uygulanan “pozitif ayrımcılığın” , yani siyahlara her konuda beyazlardan fazla imkân ve imtiyaz verilmesinin ürünü ve ifadesi! Kozmetik, modaya uygun bir değişiklik mi olacak? Ve en önemlisi Obama ve yeni yönetimi Bush’un bıraktığı pisliklerı nasıl temizleyecekler, temizleyebilecekler mi? Bu, Yunan mitolojisinde; Herkül’e verilen “Augeas’ın ahırlarını temizlemek” görevinden de güç bir görev!
Gelecek yazımda suikast ihtimalini ve Obama’ya tavsiyeleri ele alacağım!
