Çok beylik bir cümleyle başlayacağım bugün. Bileklerinize kadar çıkan ve alınlarınıza sürülen, kurban zavallı yavrularımızın kanından, hiç mi rahatsız değilsiniz beyler? Siz kendi çıkarınız ve koltukta üç gün daha kalma adına, açılım türküleri söyleyip, bu katillere af çıkarma formülleri üreten politikacılar, utanmadan nasıl taziye mesajları yayınlayabiliyor, gözyaşı dökebiliyorsunuz?
Siz ülkeyi yönetenler, çocuklarınızın güvenliğini bırakıp başkalarının çıkarları için komşu ülkeleri karıştırma amacı taşıyan planlara taşeronluk yaparken yakalananlar, hâlâ bu, yaşamlarının başında hayatını kaybeden şehitlerin cenazelerine nasıl gidebiliyorsunuz? Utanmadan, sanki bir hakkınız varmış gibi, onlara imam sorduğunda helal olsun diye seslenebiliyorsunuz.
Ve siz, üç gün önce yazdığım gibi, bu askerin kanını nehir gibi akıtmaktan söz eden bir kadını, Türk kamuoyuna pompalamaya çalışan Doğan Grubu’nun gazeteci kisvesi altındaki çıkar tüccarları, utanmadan hâlâ nasıl yorum yapabiliyorsunuz? Seçildiğinde kurbanlar kesen ve hâlâ Obama’dan medet uman garip Türk kamuoyu, bu çocukların cenaze törenine katılmak yüreğinize su serpiyor mu? Ve sen bu ordunun başına geçme uğruna her türlü tavizi veren kişi, nerede senin
istihbaratın, nerede senin ileri görüşün,
önlemin? Nasıl o çocukların cenazesinde saf tutup gözyaşı dökebildin?
Ve sen; benimle terör konusunda işbirliği yaptığını söyleyen Amerika, nerede senin istihbaratın? 34 kaçakçıyı gören insansız uçakların, ağır silahlarıyla gelen 300 teröristi nasıl oldu da göremedi? Bu adamlar senin kontrolün altındaki bölgeden, nasıl oluyor da son model silahlara sahip olabiliyor, operasyon düzenliyor?
PKK nasıl oluyor da senin başkentinde büro açabiliyor?
Benimse içim ezik, yüreğim gerçekten yanıyor. O ana ve babaların yüreğine oturan sıkıntıyı, ihale ve daha iyi bir araba alma peşinde koşturan sizler değil, bizler, ana ve babalar hissediyoruz. Zaten sizin her türlü hatanızın da acısını biz hissediyoruz, sizler değil. Ama dışarıdan görünüşünüz muhteşem.
Bu saldırının nedenini hâlâ anlamayan meslektaşlarım; PKK bu işi tırmandıracak, Tayyip Bey ile pazarlık masasına eli kuvvetli oturabilsin diye. Herkes bu ateşkese veya uzlaşmaya değdi desin diye. Eğer etraf güllük gülistanlık olursa, maazallah kalkar, şaşkın
biri neden bu katillerle pazarlık ettin diye
ortaya çıkabilir.
Sizler, bu rezil oyunun figüranları, akan kan bizim çocuklarımızın kanı. Haklısınız, 3 gün yazarlar, dördüncü gün unuturlar diyorsanız çok haklısınız. Onlar seyirci. Seyirciler şimdiden Galatasaray ve Beşiktaş’ın transferlerini konuşmaya başladılar. Haklısınız, onlar şimdilerde sezonu tamamlayan dizileri tartışıyorlar. Haklısınız, onlar şimdilerde hangi plaja, hangi tatil köyüne gidecekler onun telaşındalar. Onlar için gündem çoktan değişti.
Zaten onlar böyle olduğu için, sizler, bizlere bunları yapabiliyorsunuz. Zaten onlar, size yetmez ama evet dedikleri için, işiniz kolaylaştı. Zaten onlar, kendi çocuklarını, kızlarını ve geleceklerini umursamayıp günlük yaşadıkları için bunlar başımıza geliyor. Ama benim anlamadığım, kafamın almadığı, bu yüzsüzlük ve aldırmazlık içinde nasıl yaşayabildiğiniz. Her şeye rağmen içinizde kalması gereken vicdan veya herkese gösterişle inandırmaya çalıştığınız Allah korkunuz bir yerde içinizi sızlatmıyor mu?
Bir gün yolda yürürken, alış veriş yaparken, bindiğiniz otobüse molotof kokteyli atılırken sıranın size de gelebileceğini hiç mi düşünmüyorsunuz? Benim inandığım Allah, benim sığındığım Yaradan’ın sizinkinden farklı olduğunu sanmıyorum. Ama bu yaşıma kadar bir şeyi öğrendim. Allah’ın adaleti sadece öte tarafta değil burada da var.
Değiştirdiğiniz, üzerinde oynadığınız yasalarla sıyırabilirsiniz ama ellerinizde bu çocukların kanıyla onun önüne nasıl çıkıp hesap vereceksiniz, onun adaletinden nasıl kaçacaksınız inanın çok merak ediyorum.
