Diziyi izlerken senaryoyu kendi yazmış gibi izlemek istiyor, yani bir sonraki sahne tam da onun düşündüğü gibi olmalı. Hatta beraber izlediği eşine dostuna “Bak şimdi kız erkeği terkedecek” demeli ve aynen öyle olmalı, o da çok bilmişliğin gururunu yaşamalı. “Son”, “Kayıp Şehir”, “Kayıp” gibi gayet iyi dizayn edilmiş dizileri seyirci benimsemedi. Çünkü senaryolar ortalama izleyicinin beklentisini karşılamıyordu, biraz karmaşıktı, kafa yormak gerekiyordu. “Ezel” de biraz öyleydi, o tuttu. Kenan İmirzalıoğlu faktörü önemliydi ama dizinin asıl kahramanı Ramiz Dayı (Tuncel Kurtiz) ve filozofça söylemleriydi. Dillere pelesenk oldu. Onun dışında fazla örnek yok. Kısaca, senaryo basit olmalı, seyirciyi yormamalı, düşündürmemeli. O zaman tutar.
