ERGENEKON DESTANI
Yazan ve çizen: Seyfi Karademir
-Evet, kardeşim, Yağıdan öcümüzü alana kadar kendimizi toparlamak zorundayız.
-Bu nasıl olacak ki? Sadece ikimiz varız. Birde katunlarımız.
-Umutsuz olma kardeşim. Farkında değimlisin bizde düşmanın uykularını kaçıracak büyüklükte bir silah var. Bu silah yağıyı yok edecek.
-Benimle eğleşme Kıyan... Neymiş o yağının aklını alacak silahımız.,
-Er geç bunu bende bilirim.
-Öyleyse umutsuzluk yapma... Yüreğindeki bu ateşi hep yanık tut sakın söndürme...
-Bu ne kadar sürecek. Böyle bu ateşle yaşamak ne yaman acı bir şeydir. Buna hak verirsin...
-Ne kadar zor ve uzun sürerse bizde bu ateşi daha da büyütürüz.
Nüküz sustu cevap vermedi. Gözleri hayvanlardan ayırmadan mırıldandı.
-Belki de bu ateşi bu hayvanların desteğiyle hep yanık tutacağız.
-Önce şunu düşün aç kalma sıkıntımız olmayacak.
-Haklısın...Yıllarca bunlar bizi rahat yaşatır.
Konuşmaları bir kenardan dinleyen Selcen, sözün burasında konuşmadan edemedi.
-Yıllarca rahat yaşama hayalini nasıl kurarsınız? Sevinç Han canavarını unutmuşa benzersiniz.
(Devam edecek)
