Doç. Dr. Sibel Arguvanlı Çoban, huzurevinde 100, evinde 104 yaşlı ile yaptığı çalışma hakkında şunları söyledi: “Huzurevindeki ve evdeki yaşlıların beslenme durumlarını karşılaştırdık ve huzurevinde kalanların beslenmelerinin daha kötü olduğunu gördük. Huzurevinde kalanların bilişsel fonksiyonları da daha kötü etkilenmişti. Bir kurumda yaşamak yerine, aile ortamında sosyal destek ve paylaşım ile kendi evinde yaşlanmanın daha iyi olduğunu söyleyebiliriz”
Doç. Dr. Çoban, “Son dönemde kadının iş hayatına girmesi ve yaşlı bakımının sorun olması nedeniyle huzurevinde kalmak toplumsal bir zorunluluk haline geldi. Huzurevlerinde kalanların bakımları iyi olsa da, oradaki bilişsel fonksiyonlarını ve beslenme durumlarını karşılaştırdığımızda huzurevinde yaşamanın bireyleri kötü yönde etkilediğini bu iki değişken açısından ortaya koyduk” diye konuştu.
Huzurevlerindeki yemeklerin uzmanlar tarafından hazırlandığını, ancak beslenme durumunun duygusal paylaşımla ilgili olduğunu belirten Doç. Dr. Çoban, şunları anlattı:
“Oradaki ortam nedeniyle yemek yerken, şunu düşündük, belki de yemekler diyete uygun olsa bile sonuçta ortamda duygusal paylaşımlarla birlikte yemek yemekle, aile ortamındaki beslenme alışkanlıklarındaki farklılıklar bunu etkilemiş olabilir. Aile içinde olmak bu duygusal paylaşımlarla daha iyi olmuş olabilir, diye tahmin ediyorum. Bilişsel fonksiyonlar açısından baktığımızda, kişinin duyu organlarıyla çok sayıda uyaran alması lazım. Kişi toplumda yaşadığı zaman çevreden, aileden, toplumdan, topluma daha çok katılarak olumlu uyaran aldığı için bilişsel fonksiyonlarını olumlu yönde geliştirme imkanı bulmuş olacak. Huzurevinde aldığı uyaran sayısının az olması, bilişsel fonksiyonlarını kötü yönde etkilemiş olabilir.”
‘TOPLUMDA YAŞAMAK DAHA İYİDİR’
Doç. Dr. Çoban, “Aslında evde yaşayan bireyin topluma katılarak, ailesel desteklerle toplumdaki günlük yaşam aktivitelerine devam ederek topluma katılması, onu hem bilişsel açıdan hem beslenme açısından daha iyi etkileyecektir. Önemli olan nokta yaşlı bireylerin yerinde, evinde sosyal destekleriyle birlikte yaşaması gerektiğini söyleyebilirim. Kurumda beslenme zorunluluk olabilir, bu noktada ne yapılabilir? Toplumda buna mecbur kalabiliyoruz. Sosyal destek kaynaklarının onlara ziyaretlerle, onlara sevgi, ilgi ve onların yalnızlık duygusunun azalmasına katkı sağlayacak şekilde huzurevindeki bireylere destek vermeliyiz. Hem aile bireyleri hem de toplum olarak bu desteği vermeliyiz” dedi.
