Op. Dr. Tayfun Açıkgöz, bu oturuş bozukluklarından W şeklinde oturmayla çocuklarda yaygın olarak karşılaşıldığını söyledi.Açıkgöz, "W oturma, bir çocuğun dizleri bükülmüş ve ayakları kalçalarının her iki yan tarafında ve dışında olacak şekilde yerde oturmasıdır. Çocuğa yukarıdan baktığınızda, bu oturuş şeklinin W harfine benzemektedir. Bu, en çok yeni oturmaya başlayan çocuklarda görülmektedir. 2 ile 3 yaşları arasında çocuklarda yaygın olarak karşılaşılmaktadır. Ancak bu oturuş şekline daha büyük yaştaki çocuklarda da fark edebilir. Bu şekilde oturmak çocuklar için doğal, kolay bir geçiş yoludur. Bu sebeple çocuklar genellikle emeklemeden oturmaya geçiş yaptıkları dönemde W oturma şeklini sıklıkla kullanırlar. Çocukların bedenleri, eklemleri, kasları esnektir. Çocukların genel hareket açıklıkları daha fazladır. Bu sebeple çocukların çoğu kolayca bu pozisyonda oturabilirler. Çocuğun düşük kas tonüsüne sahip olma durumunda, güçsüz kaslara sahip olan bu çocuklar denge kurmakta ve duruşta ek stabilite sağladığı için W pozisyonda oturmaya eğilimlidir. Çocuğun kaslarının gergin kas tönüsüne sahip olunan nöromusküler rahatsızlıkları olan çocuklar bu pozisyonda oturmaya eğilimlidir. Çocuğun eklemlerinde aşırı esneklik halinin bulunması durumunda olan çocuklar bu pozisyonda oturmaya eğilimlidir. Çocukların büyüme ve gelişme döneminde olduğunu düşünürsek, ideal olmayan W oturuş pozisyonunun çocuğun gelişimini ve vücut yapısını etkilemesi kaçınılmazdır" diye konuştu.
ALIŞKANLIK HALİNE GETİRMEYİN
W şeklinde oturuşu çocuklar alışkanlık haline getirirse, gelişme döneminde bulunan çocuğun kalça ve diz eklemleri ile bacak kemiklerinin normal gelişiminin etkilenebileceğini belirten Açıkgöz, şunları söyledi:
"Çocuklar, güç ve hareket ile ilgili becerilerinin en önemli temellerini erken çocukluk döneminde geliştirmeye başlarlar. Ailelerin bu büyüme ve gelişme döneminde çocuklarının fiziksel gelişmesini gözlemeleri oldukça önem taşımaktadır. Çocuğun oturuş şekli yani W şeklinde oturup oturmadığı ve özellikle çocuğun bunu bir alışkanlık haline getirip getirmediğine dikkat etmelidir. Küçük çocuklarda W şekilde oturuş başlangıçta çok fazla endişelenmeyi gerektiren bir durum olmayabilir. Günümüzde eğer beraberinde bir başka rahatsızlık yoksa çocukların çoğunun zaman içerisinde, kendiliğinden bu oturma şeklinden vazgeçtikleri bilinmektedir. Ancak yürümeye başladıktan sonra bu oturuş şeklini alışkanlık haline getirip getirmediğine dikkat edilmelidir. 3 ile 4 yaşından büyük çocuklarda sonra çocuğun sürekli olarak bu pozisyonu tercih ettiğini fark ederseniz ve özellikle beraberinde başka bir sorun da varsa, çocuğunuzu bu pozisyonda oturmaması için teşvik edilmelidir. Kötü alışkanlıkları bırakmak zordur. Bu sebeple fırsat varken onların sağlıklı gelişmelerine yardımcı olmalıyız. Mümkün olan en kısa sürede düzeltmelisiniz. Çocuğunuzun fiziksel olarak dengeli gelişimine yardımcı olacak başka şekillerde oturmayı teşvik etmelisiniz. Çocukların alışkın oldukları oturma pozisyonunu birdenbire değiştirmek kolay olmayabilir. Bununla birlikte sabırla, nazik bir şekilde hatırlatma ve yönlendirmeler yapmak en iyisidir. Çocuğunuzun yerde sık olarak oturma şeklinde değişikliklere imkan veren yer oyunlarını seçmek akıllıca bir yaklaşım olabilir"
