Cumhuriyet Halk Partisi'nin (CHP), bugüne kadar sürecek ilk politik adımlar 1961 Kurultayı’nda ilan edilen “Temel Hedefler Beyannamesi” ve 1964 Kurultayı’nda raportörlüğünü Bülent Ecevit’in yaptığı “İleri Türkiye Ülkümüz’ bildirileriyle atıldı. 1965 tarihinde de yeni parti politikasının “ortanın solu” olduğu açıklandı.
““Ortanın solu” politikasının ilanı parti içinde bir grup tarafından tepkiyle karşılandı. CHP lideri İsmet İnönü, “ortanın solu” politikasının partinin düşüncesi olduğunu “CHP bünyesi itibarıyla devletçi bir partidir ve bu sıfatla elbette ortanın solunda bir ekonomik anlayıştadır.” dedi.
CHP, 1965 genel ve 1966 senato yenileme seçimlerine “ortanın solu” sloganıyla girdi. Ancak CHP bu iki seçimde de istediği sonucu alamadı.
“Ortanın solu” başlangıçta çok büyük bir yol değişikliği anlamında kullanılmadı. CHP’nin 40 yıllık uygulamalını isimlendirilmesi olarak değerlendirildi. Bu durum daha sonra Bülent Ecevit ve arkadaşlarının dereye girmesiyle farklılaştı.
Ekim 1966’a gelindiğinde parti içi çekişmeler gittikçe arttı. Sayılarından dolayı “Yetmişaltılar” diye adlandırılan bir grup “CHP’yi solcuların eline bırakmama” kararı aldı.
Kurultay öncesinde eski Hatay Cumhurbaşkanı ve CHP kurultay delegesi Tayfun Sökmen “CHP Ortadadır Ortanın Solu Moskova Yoludur” ve ardından “CHP’deki Tartışmaların İçyüzü Belgeler” kitapçıkların yayınladı.
CHP’nin 18. Kurultayı 18 Ekim 1966’de yapıldı. Kurultay’da “Ortanın Solu Grubu”nın adayı Muammer Aksoy, Ilımlılar’ın adayı Sırrı Atalay karşısında 74 oy farkıyla divan başkanlığına seçildi.
18. Kurultay’dan sonra iki grup arasında yarış daha hızlandı.
CHP sonunda olağanüstü kurultaya gitti. 28 Nisan 1967 günü yapılan 4. Olağanüstü Kurultay’ın sonunda yayınlanan bildiride Turhan Feyzioğlu ve arkadaşlarının düşünceleri reddedildi, Bülent Ecevit ve arkadaşlarının düşünceleri kabul edildi.
Feyzioğlu arkadaşları ihraç edilmelerini beklemeden 30 Nisan 1967 günü istifaları verdiler. CHP’den 47 milletvekili ve senatör istifa etmişti.
Turhan Feyzioğlu ve arkadaşları 12 Mayıs 1967’de Cumhuriyetçi Güven Partisi’ni kurdular.
