Konya’da yaşayan Emekli Matematik Öğretmeni Rahim Demirbaş’ın, “Değerli Hasan Hocam” diye başlayıp bize hak etmediğimiz övgüler düzdüğü mektubunu heyecanla, yüreğim kabararak ve gözlerim nemlenerek okudum.
Vatan işte böyle isimsiz kahramanların omuzlarında gelecek nesillere devrediliyor, Rabbim sayılarını artırsın diye dualar ettim.
O satırların bazı bölümlerini geliniz birlikte okuyalım. Sizler de bana hak vereceksiniz:
“Sizlerin yazılarını elim erdiği müddetçe okuyor, doğru ve güzel bilgi sahibi oluyorum. Sizler bizim gören gözümüz, işiten kulağımız ve konuşan dilimizsiniz. Sizin güzel ülkemizin güzel insanlarının uyarılması hususunda gösterdiğiniz çabalardan cesaret alarak bu yazıyı yazıyorum.
Bendeniz 1998 yılında suyu yok denecek kadar az erozyonun en çok olduğu, günlerce esen çöl rüzgârlarının (Ben bu rüzgârlara tozunami diyorum. Tusinamiden de beter) toprağın canına okuduğu, kuş uçmaz kervan geçmez arazilerde orman oluşturmaya başladım. Güzel Allah’ımın yardımı ile bu güne kadar, bir parmak kalınlığında bir su ile 32 bin ağaç yeşerttim. Bunların boyu 8 metre ile 50 cm arasında.
Bu orman işine başladığımda örnek model oluşturmak istemiştim. Benim yaş 71; hiç kimse malını öbür dünyaya götürüp gitmemiş. Gitseydi bizlere bir şey kalmazdı. Bu orman belki binlerce yıl yaşayacak, amel defterim kapanmayacak. Örnek alanlar olacak, yaprağından meyvesinden, sağladığı oksijeninden faydalananlar olacak. Ben de pek çok emekli gibi kahve köşelerinde pinekleyebilirdim.Bu dünyanın incisi olan ülkemizi emlâk komisyoncusundan satın almadığımıza göre bizim de bir şeyler yapmamız gerekir diye düşündüm. Bu güzel ülkenin yücelmesi bir takım mevki sahibi olan insanların tekelinde olmamalı. Bizler de okuyanı, cahili, emeklisi, fakiri zengini elimizi taşın altına koymalıyız. Yaşadığımız dünyada yapabileceğimiz bir şey var da yapmazsak, bunun hesabı bizden sorulur diye düşündüm. Beni en çok üzen şeylerden birisi de ’Kıyametin kopuyor olduğunu görseniz bile elinizdeki fidanı toprakla birleştirin, veren el alan elden üstündür’diyen bir kültürün sahibi olduğumuz halde her taraf çöl olmuş; alan el durumuna düşmüşüz.
Sizden istirhamım bu çalışmamın güzel insanımıza duyurulmasında bana yardımcı olmanız. Belki heveslenip de orman dikmeye kalkan olur.Çalışmalarımı Konya Ereğlisi Kaymakamından, Belediye Başkanından, Orman Fidanlık Müdürü ile Konya Çevre ve Orman İl Müdürlüğünden sorgulayabilirsiniz. Yerim Konya Ereğli’sinin Beyören Köyü. Size saygılar sunar, Allah’tan ilminizin artırılmasını dilerim.”
1940 doğumlu, 71 yaşındaki Hocamız Rahim Demirbaş’ın başardığı az buz bir iş değil. Türkiye’nin her il ve ilçesinden kendi mesleği konusunda bir Rahim Demirbaş çıksa, Türkiye birkaç yıl içerisinde dünyanın lider ülkesi haline gelir. Ömrümüz laklakla geçiyor, sabahtan akşama lafla vatan kurtardığımızı sanıyoruz. Bir de bakıyoruz ki vatan parçalanma noktasına gelmiş, biz de dört omuz üstünde beyaz beze bürünmüş boşa geçirdiğimiz yılların hesabını vermeye doğru yol almaktayız.
Oysa düşman uyumuyor.
Hem de her alanda...
