WebTekno''dan alınan bilgilere göre; Özellikle İkinci Dünya Savaşı sırasında kaybeden devletler ve savaşın izlerini hala taşımakta olan ülkeler, kıtlıkla baş etmek zorunda kaldılar. Bu duruma çare bulmak isteyen bazı bilim insanları, kıtlıkla savaşan insanların böyle bir durumda vücutlarında neler değişeceğini açıklamaya çalıştı. Bu doğrultuda Fizyolog Ancel Keys açlığın insan üzerindeki fiziksel ve psikolojik etkilerini görmek için Minnesota açlık deneyini gerçekleştirdi.
Amerika''da gerçekleşen bu deneyde gönüllü insanlar kullanıldı. Çünkü o dönemde Amerika kıtlık içerisinde değildi. 36 gönüllü, Minnesota Üniversitesinde toplandı. 19 Kasım 1944’te deney başlamış oldu.
Deney 1 sene boşunca devam etti. 4 ayrı aşamadan oluşan deneydi ilk aşama katılımcılara diyet uygulamaktı. Bu aşamada kişiler vücutlarındaki kişiler ağırlıklarının %25''ini verdiler. Sadece 3.200 kalori ile günü tamamlamak zorunda kaldılar.
Deneyin ikinci aşamasında katılımcılar aldıkları kalori miktarını yarıya düşürdü. Bu süreç tam 6 ay sürdü. Sadece 2 öğün yemek yeme hakları vardı. Çok sayıda kişi o kadar zayıfladı ki kaburgaları görünür hâle geldi. Üstelik artık deneyde katılımcılar sürekli yemek konulu muhabbetler ediyordu.
Katılımcılar sadece açlıkla sınanmıyordu. Aynı zamanda günde kilometrelerce mesafe yürümek zorunda kalıyordu.
Deneyin son aşamasına 3 ay boyunca ‘kısıtlı’ iyileştirme aşaması uygulandı. Kişilere verilen kalori miktarı arttırıldı ve 2000 ile 3200kcal arasına çıkarıldı.
Deney sona erdiğinde herkes adeta yemeklere gömüldü. Hatta bazı kişilerin aşırı yemeden hastanelik olduğu bile söylendi.
Deneyin sonucunda açlığın insan bedeninde sebep olduğu fiziksel ve psikolojik reaksiyonları ortaya çıkardı. Örnek olarak insanların açlıkla uğraşırken daha güçsüz olmalarının veya cinsel dürtülerinin zayıflaması verisi çıktı. Psikolojik açıdan ise insanların açlıkla mücadele ettiği zamanlarda hem terslikleri hem de olumlu olayları büyütmeye veya depresyona girmeye meyilli olduğu görülmüş oldu.
