Ekşi Şeyler’de yer alan içeriğe göre; Atatürk'ün bazı fotoğraflarında sol gözündeki hafif şehlalık dikkat çekti.
Atatürk'ün akrabası ve yakın arkadaşı, o sırada Derne Şark Kolu Komutanı olan Fuat Bulca, o anları, Anadolu Ajansı'nda 1924-1928 yılları arasında muhabirlik, Hâkimiyet-İ Milliye de istihbarat şefliği ve fıkra yazarlığı yapan tarihçi ve yazar Cemal Kutay'a şu şekilde anlattığı ifade edildi:
“İşte bu sırada gökyüzünde bir gürültü duydum. İki İtalyan hücum uçağı çok alçaktan uçuyor ve bizim arkamıza saldırarak bombalarını koyuveriyordu. Mustafa Kemal'in yanına vardığımda onun yüzünü tanınmaz bir halde buldum. Bir elinde kılıcı vardı, diğer elinde mendili gözünü kapatıyordu.
Yaralandığını zannettim. Hayır, yaralı değildi. Fakat harabeler arasında yıkılan bir sütundan fırlayan kireçli bir taş parçası şiddetle gözüne çarpmıştı. Sönmüş kireç olmasına rağmen, bir kısmı göze nüfuz etmişti.
Ocak 1912'deki baskından sonra Mustafa Kemal, Derne'de hastaneye yatırılır. Gözü kanlıdır. Ateşi vardır. İlk müdahalenin ardından Selanik'e dönmesi tavsiyesi edilir ama dinlemez. Bir ay kadar hastanede yatar.
Derne Komutanlığı'na atanınca iyileşmeden kalkıp savaşa katılır. Ancak hastalığı nükseder ve 15 gün yataktan kalkamaz. Gözlerini açamayacak haldedir. Zarar gören gözü görmüyordur.
'Zamanla açılır' diyen doktorlara inanmaz. 24 Ekim 1912 günü Derne'den ayrılır. Mısır ve Romanya üzerinden İstanbul'a döner. Kasım da Viyana'ya gidip, tanınmış bir göz hekimine muayene olur.”
Atatürk burada tedavisine devam etse de gözündeki şehla hal onu ölümüne kadar bırakmaz.
