Silahlandırarak yanına aldığı ilk er Samsun’da giydirdiği Mehmetçik oldu
Türk Orduları
Başkumandanıyım
Afyonkarahisar’ın hatlarının çözülmesi sonunda birkaç Yunanlı tutsak, geceleyin Mustafa Kemal’in çadırına getirilmişti. Bunlardan birisi, Muzaffer Generalin doğup büyümüş olduğu Selanik’ten gelmişti. Yüz, kendisine yabancı gelmediğinden ve üniformasında da hiçbir bellilik görmediğinden kim olduklarını ve rütbelerini sormaya başlamıştı.
- Binbaşı mısınız?
- Hayır.
- Albay mı?
- Hayır.
- Korgeneral mi?
- Hayır.
- Peki nesiniz?
- Ben Mareşal ve Türk Orduları Başkomutanıyım!
Şaşkınlıktan ağzı açık kalan Yunanlı kekeledi:
- Bir başkomutanın savaş hattına bu kadar yakın yerlerde dolaşması işitilmiş değil de!..
(General Sherril - Atatürk
Nezdinde Bir Yıl Elçilik, 1935)
Mustafa Kemal’in
Samsun’daki ilk askeri
Mustafa Kemal, Samsun’a çıktığı zaman üstü başı yırtık, postalları patlamış, silahsız bir er gördü. Yüzünün rengi bakıra dönmüş, yağları eriyip kemik ve sinir kalmış bu Türk askeri ağlıyordu. Ona sordu:
- Asker ağlamaz arkadaş, sen ne ağlıyorsun?
Er irkildi, başını kaldırdı. Bu sesi tanıyordu ve bu yüz ona yabancı değildi. Hemen doğruldu ve Anafartalar’daki komutanını çelik yay gibi selamladı.
- Söyle niçin ağlıyorsun?
İç Anadolu’nun yanık yürekli çocuğu içini çekti:
- Düşman memleketi bastı, hükümet beni terhis etti. Silahımızı elimizden aldı. Toprağıma giren düşmanı ne ile öldüreceğim?
Mustafa Kemal, erin omzuna elini koydu:
- Üzülme çocuğum, dedi gel benimle.
Ve Samsun debboyunda giydirip, silahlandırarak yanına aldığı ilk er, bu Mehmetçik oldu...
(Burhan Cahit Morkaya/Gazi Mustafa Kemal, 1930) (Bitti)
