“Göğün kalbi”, “Göğün merkezi” gibi çeşitli adlar altında çeşitli mitolojilerde de rastlanan Göğün Göbeği kavramı Asya Şamanizmi’nden gelir.
Asya’da özellikle Altay, Yakut, Uygur, Başkurt, Kırgız, Kalmuk, Çukçi, Moğol, Buryat, Samoyet, Koryak, Tibet, Avrupa’da Fin, Lapon, Estonya, Amerika’da Maya ve Afrika’da Dogon ve Bamb geleneklerinde rastlanır.
Asya Şamanizm’ine göre, insanların yaşadığı Yer, ölülerin göçtüğü “yeraltı” ve spiritüel anlamdaki Kutsal Gök’ten oluşur. Bu da Göğün göbeği olarak adlandırılır.
Türk mitolojisinde, Orta Asya Şamanizm’inde Tanrı elçisi, “Göğün Direği ve Göbeği” sayılan bu yıldıza tünemiş bir kartalla simgelenir.
