Yetkililer yine lanetler okuyor; terörü yine “en şiddetli şekilde” kınıyor. Sorumlular yine “kanınız yerde kalmayacak” diyor; yine “kararlılık” tan dem vuruyor.
Televizyonlar, gazeteler yine şehitlere ağıtlar yakıyor; yine karalar bağlıyor.
Şehit haberleri gelince böyle... Ya diğer durumlarda?
Askerimizi şehit edenlerle müzakere. Müzakereye bağlanan barış umutları.
Güvenlik güçlerimizi şehit edenlere karşı açılım. Açılıma bağlanan umutlar.
Molotoflarla Türk’ü yakanlara karşı “Türklük” ten uzaklaşma. “Türkiyelilik”e sığınış.
***
PKK niçin terör yapıyor? Vahşi ve cani olduğu için mi?
Kana susamışlığından mı?
Yoksa spor olsun diye mi PKK terör
yapıyor?
Ne istediklerini açıkça söylemiyorlar mı? Dağdakileri de, ovadakileri de; uzantıları da, eklentileri de ne istediklerini, niçin teröre başvurduklarını söylemiyorlar mı?
“Kültürel özerklik” diye başlamadılar mı? “Kürtçe yayın” istemediler mi?
Şimdi:
“Kürtçe eğitim” demiyorlar mı? “Kürtlük anayasa ile tescil edilsin, ülkenin bir Türk-Kürt devleti olduğu kabul edilsin” demiyorlar mı?
“Bireysel demokrasi değil, topluluklar demokrasisi” demiyorlar mı?
“Demokratik özerklik” demiyorlar mı? “Öz savunma gücü” demiyorlar mı?
“Federasyon, bağımsızlık, Birleşik Kürdistan” demiyorlar mı?
Onlar mı anlatamıyor, biz mi aptalız?
PKK’nın istekleri bunlar değil mi? PKK, aşama aşama bunları elde etmek istemiyor mu? Sonunda büyük Kürdistan kurmak istemiyor mu?
Onlar mı anlatamıyor, biz mi aptalız?
İmralı’dan konuşuyorlar, anlamıyoruz. Kandil’den konuşuyorlar, anlamıyoruz. Avrupa’dan, Oslo’dan konuşuyorlar, anlamıyoruz. Ankara’dan, TBMM’nin içinden konuşuyorlar, anlamıyoruz.
Uzaktan konuşuyorlar, anlamıyoruz. Dağa çağırıp yüzümüze haykırıyorlar, anlamıyoruz. Silahı beynimize tutup anlatmaya çalışıyorlar, anlamıyoruz.
Hâlâ terörü kınıyoruz; hâlâ teröriste lanet okuyoruz.
En tepedekiler, onların yamacında duranlar! Terör yapanların amacı terör değil! “Biz Türkiye’yi bölmek istiyoruz” diyorlar.
Ekranlarda, gazete köşelerinde ahkâm kesenler! Terör yapanların amacı terör değil! “Biz ayrı devlet istiyoruz” diyorlar.
Ve siz, “Türküm” demekten mutlu olanlar! Terör yapanların amacı terör değil! “Biz büyük Kürdistan’ı kurmak istiyoruz” diyorlar.
Niçin hâlâ terörü kınıyor, hâlâ teröriste lanet okuyoruz?
Niçin “amaç”larına değil, amaca ulaşmak için yaptıklarına kilitleniyoruz?
Teröristin amacı aşikâr, teröristin amacı açık, teröristin amacı apaçık!
Eylem yaptılar, masaya oturttular ve “Kürtçe eğitim”e kadar dediklerini bir bir yaptırdılar. Şimdi de “iki taraf silahları bıraksın, ‘siyasi çözüm’e şans tanısın” diyorlar.
Yetkili ve sorumlular karar vermelidirler. Teröristin taleplerini nereye kadar karşılamak istiyorlar? “Kürtçe eğitim”e evet, sonrasına hayır mı diyorlar? “Demokratik özerklik”e, “öz yönetim”e evet, sonrasına hayır mı diyorlar? Yoksa Türk ve Kürt’ten oluşan federe bir Türkiye’ye, Öcalan başkanlığındaki “Federe Kürdistan”a kadar kapılarımız açık mı diyorlar? “Varsın, Kürdistan bağımsız olsun, isterlerse birleşik Kürdistan kursunlar; yeter ki biz terörden kurtulalım” mı diyorlar? Bunları demiyorlarsa “müzakere, âkil adam, ev hapsi” gibi safsatalardan vazgeçsinler. Terörist amacını, ne istediğini söylüyor; bu kadar aptallık yetmez mi?
