İnsanlar ilk aidiyetlerini, içine doğduğu aileye karşı duyarlar. Aileden sonra insanlar, memleketlerine karşı bağlılık hissederler. Daha sonra da ortak tarihi ve kaderi paylaştıkları milletlerine karşı bir aidiyet ve bağlılıkları söz konusu olur. Milliyetçilik insanların duydukları bu aidiyetlerin toplamıdır.
Kimlik, kişilik ve haysiyeti bu aidiyetler şekillendirir. Bir milleti diğerinden ayıran özellikler bağlı olunan bu aidiyetler tarafından tayin edilir. Milli kimlik, milletlerin ayırt edici özelliklerini anlatır. Milli kimlikler yargılanmak ya da mahkûm edilmek için değil, saygı duyulmak ve geliştirilmek için vardır.
Türk kimliği, Ön Asya coğrafyasında yaşayanların önünde en fazla saygı duyacakları kimliklerden birisidir. Bu saygıyı Türk milleti tarihten, bedeli karşılığında devşirmiştir. Kuşkusuz herkesten daha çok hükümetlerin Türk kimliğine ve milliğine saygılı olması beklenir.
Türkiye’de AKP iktidarı bunun tam tersini yapıyor. İktidarın Başbakanı göğsüne gere gere ABD projesi olan BOP’un “eş başkanı” olduğunu söylüyor. Bu arada da ‘Kimse bizim karşımıza Türklükle çıkmasın. Biz her türlü milliyetçiliği ayaklarının altına almış bir iktidarız’ diyor. Tayyip Erdoğan, kendisine hükmetme yetkisi veren, devleti kuran irade olan Türk milliyetçiliğini ’ayaklar altına’ alarak gerçekte meşruiyet temellerini yok etmiş oluyor.
İktidarın meşruiyet boyutu bir yana, millilik ve milliyetçilik aleyhtarlığı sınırları zorlar hale gelmiştir.
İktidar milli bayramları “tek tipleştirme” ye neden oluyor diye formaliteye indirgemenin: Arif Nihat Asya’nın Bayrak şiirini “çocuklarda olumsuz duygular çağrıştırıyor” diye sansürlemenin; T.C.’yi tabelalara sığmıyor diye kazımanın kime ve neye hizmet ettiği bellidir.
“Ne mutlu Türk’üm diyene” düşmanlığı yapmanın ya da Türk vatandaşlığını sulandırmanın ve ’Türk milleti’ kavramını anayasadan çıkarmaya kalkmanın doğrudan doğruya vatanın bütünlüğüne kast etmek anlamına geldiği açıktır.
Bakan Davutoğlu, “millilikle mücadele zamanı gelmiştir” diyerek hedeflerinin ne olduğunu açıkça ortaya koymuştu.
Irkçılık, etnikçilik, mezhepçilik, kafatasçılık ya da ayrımcılıkla mücadele herkesin görevidir. Milliyetçilikle mücadeleyi ise ancak millet düşmanları yapabilir. Bir milletin milliyetçiliğiyle mücadele, o milletle mücadele anlamına gelir.
Her şeye rağmen bir kez daha şu soruların cevaplarını iktidar yetkililerinin düşünmelerinde, kendileri açısından fayda vardır:
“Yüce Türk Milleti” önünde yemin ederek “Türk’üm, doğruyum ve çalışkanım” demeyi Türk çocuklarından esirgemek hangi rafine duyguların eseri olabilir?
“Türk’üm” demeyi okullardan kovmak, “Gençliğe Hitabe, ayet değil” diyerek tartışmaya açmak, “Ne mutlu Türk’üm diyene” sözüne olmadık anlamlar yüklemek, kimlerin amacına hizmet etmektedir?
Türk, Türkçe, Atatürk, Türk milleti ve Türk milliyetçiliğine Türk/İslam düşmanları saldırmaktadır. AKP bu mücadelede, hangi taraftadır?
Türk kavramını ırka indirgemek, “Türk’üm” sözünü etnisiteden ibaret sayıp mahkûm etmek en büyük bölücülük değil midir?
AKP iktidarı yaptığının, ancak Türk milletinin Ön Asya topraklarındaki hâkimiyetini hazmedemeyen işgal hükümetlerinin yapmaya cüret edebildiğinin farkında değil midir?
Varlığını, Türk Milleti ya da kimliğiyle ilişkilendirmeyenler için millilik, hesaplaşılması gereken bir olgu olabilir! Bu doğrudur. Eğer böyleyse Türk milletiyle ve tarihiyle hesaplaşmayı düşünenlerin bunu hangi millet adına yaptıklarını açıklamaları gerekir.
Bir kez daha uyarıyoruz: Türk, Atatürk, Türkçe, Türk Milleti, Türk milliyetçiliği bir iktidarın yiyeceği kadar küçük lokmalar değildir. Türk, tarih boyunca onu yemeğe ve yenmeğe çalışanların midesine oturmuştur.
Türk kimliği kanla, tarihten, ecdattan emanet alınmıştır. Birilerinin korku ve fantezilerine kurban edilecek kadar basit kavramlar değildir.
Dahası Haçlıların bir yüzyılda üzerine dokuz sefer düzenlediği Türk Milletini, Haçlı kafasıyla hedefe koymak hangi inşa edilmiş aklın eseri olduğunu, Osmanlı kimliğini taşıdığını sananlar açıklamalıdır.
