Bilim insanları, evrenin ilk günlerinden kalma bir su rezervi keşfederek, kozmik tarihe ışık tutan bir bulguya imza attılar. Bu devasa su birikintisi, Dünya’daki tüm okyanusların toplam hacminin 140 trilyon katı büyüklüğünde ve 12 milyar ışık yılı uzaklıkta bir kuasarın çevresinde yer alıyor. NASA’dan Matt Bradford, bu keşfin suyun evrenin her köşesinde yaygın bir element olduğunu gösterdiğini belirtiyor.
BU KUASARI BENZERSİZ KILAN ÖZELLİKLER
APM 08279+5255 adlı kuasar, 20 milyar Güneş kütlesinde bir süper kütleli kara deliğe ev sahipliği yapıyor. Bu kara delik, çevresindeki gaz ve toz bulutlarını yoğun bir şekilde enerjiye dönüştürüyor. Kuasarın parlaklığı, bulunduğu galaksiyi tamamen gölgede bırakacak kadar güçlü.
Kuasarın çevresindeki su buharı, yüzlerce ışık yılına yayılan bir alanda bulunuyor. Buradaki gazın sıcaklığı, tipik bir galaksinin 5 katı kadar yüksek, yoğunluğu ise yüzlerce kat fazla. Bu alışılmadık koşullar, astronomlar için evrenin erken dönemlerine dair eşsiz bir çalışma alanı sunuyor.
KUASARLAR NEDİR VE NEDEN BU KADAR PARLAK?
Kuasarlar, süper kütleli kara delikler tarafından beslenen ve evrenin en parlak cisimleri olarak bilinen yapılar. 1950’lerde keşfedilen bu objeler, kara deliğe düşen gaz ve tozun serbest bıraktığı enerjiyle ışınım yapar. Yaydıkları radyasyon, genellikle bulundukları galaksinin tüm yıldızlarını gölgede bırakacak kadar yoğundur.
KEŞFİN ÖNEMİ
Kuasarın ve çevresindeki su rezervinin incelenmesi, evrenin ilk oluşum süreçlerini anlamak için kritik bir fırsat sunuyor. Kuasardan yayılan ışık, 12 milyar yıl boyunca yol alarak Dünya’ya ulaştı ve bu sayede astronomlar, Büyük Patlama’dan kısa süre sonraki kozmik koşulları inceleyebiliyor.
Bu bulgu, suyun yalnızca yaşamın kaynağı olmadığını, aynı zamanda evrenin temel yapı taşlarından biri olduğunu da ortaya koyuyor. Ayrıca, galaksi oluşum süreçlerine ve kozmik yapıların evrimsel tarihine dair önemli ipuçları sağlıyor.
