Bugün Hıdırellez... Kutlu gün.

Halk kültürlerini kimse kendisine mal etmemelidir. Hıdırellez de Nevruz da hepimizin.

Türk kültüründen İslâm kültürüne akışla bir bütün hâlinde hem Hıdırellez hem Nevruz ortak değerdir.

Orta Asya ile Avrasya zaman içinde birbirine geçmiştir. Tarihleri inceleyin bunu çok açık görürsünüz.

İslâmdan önce de sonra da kültür yakınlıkları kurulmuştur. İslâm’ın öncelikle, birbirinin uzantısı iki bölgede yayılması, kültürleri ister istemez birbirine yakınlaştırmış ve halkı kaynaştırmıştır. İslâmın temel kıymetleri bir olmakla beraber, her toplum kendi geleneği içinde var olmuştur.

Nevruz ve Hıdırellez’i böyle görmeliyiz.

Nevruz, bütün Türk dünyası yanında, özellikle İran’da öne çıkar. İran, Nevruz’u âdeta kendisine mal etmiştir. İran devletinde Beş gün tatil verilir.

(İran’ın, Azerbaycan-Türkiye ve Türkmenistan’a birleşen bölgesinde çok geniş alanlarda “Türk” unsurunun varlığını hatırlatırım. Azerbaycan-Türkiye sınırına birleşen alanlarda Türk varlığı Şiî, Türkmenistan’a birleşen alanlardaki Türkler de Sünnî’dir. İran’ın en tepesindeki Ayetullah Hamaney Türk asıllıdır.)

Burada Nevruz’u ve Hıdırellez’i “Turan” içinde bütünleştirebiliriz.

Turan, bütün Türklerin bütünleşmesinin adıdır ve Türklerin idealidir. İster sınırları açsınlar, ister sınırlar varken dayanışsınlar, “Turan” deyince biri hepsi, hepsi biri gösterilir. “Turan bayrağı”, her tür devletin üstünde bir bayrak olarak dalgalanır. Yeri değil ama söylemem gerek, Siyasî İslâmcılık davası güdenler, solculuğu komünizm/sosyalizm içinde eritenler, eski Sovyetler’in, fikrî ve fiilî istilacıların etkisinden bir türlü kurtulamayarak “Turan”a cephe almışlar, her fırsatta, iğrenç ifadelerle, Turancıları yaftalamışlardır.

“Turan bayrağı” dedim... Türk Devletleri Teşkilatı’nın bir bayrağı olduğunu biliyor musunuz? Meselâ; bu bayrak “Turan bayrağı” olarak da adlandırılabilir. Bayrakta ay da var, yıldız da var. Bayrağı, 2012’de Nursultan Nazarbayev’le, zamanın Türkiye Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, birlikte İstanbul’da göndere çekmişlerdir. Bu vesileyle şunu da hatırlatayım, Nazarbayev, bütün Türkleri bir arada gösterir ve “kökümüz bir” konferansları toplardı. Kazakistan-Almaatı’da bu konferansların birinde ben de vardım. Geçmişte bu köşede ayrıntılı yazdım.

Turan deyince 3 Mayıs hatırlanır. 80 yıl önce Türkiye Komünist Partili Sabahattin Ali ile Türkçü Nihal Atsız mahkemelik olmuştu. Dava Ankara’da görülüyordu: Nihal Atsız’ın Ankara’ya geldiği sırada, üniversite öğrencileri, 3 Mayıs 1944’te, Türk milliyetçilerinin yargılanmasını protesto etmişlerdi.

3 Mayıs 1944 bir dönüm noktasıdır. Bu dava o dönemin atmosferinde kayıtlara “Irkçılık ve Turancılık Davası” diye geçmiştir.

Nevruz’u PKK kendisine “millî gün” yapmak ister. Geçmişte 21 Mart’ta Nevruz’da büyük olaylar çıkmış, Çözüm/Çözülme döneminde, hükûmetin izniyle PKK’nın başı Abdullah Öcalan’dan mektuplar getirttirilip meydanlarda okunmuştur.

Bayramlarımızı birleştirmeliyiz. Nasıl ki, Ramazan ve Kurban bayramlarında bütün Müslüman kesim ortak tavırdaysa, Nevruz ve Hıdırellez’de de bütün halk olarak ortak tavır içinde olmalıyız.

Nevruz’u yıkıcı-bölücüler kendi içlerinde eritmek istedikleri için, insanlarımız ister istemez uzak duruyorlar. İnşallah halkımız bütünleşecek ve Nevruz da Hıdırellez de bütünlük içinde hatırlanacak o günler için gereken ne ise o yapılacaktır.

Türkiye’de Marxist/Leninist diktatörlük kurmak için silahlı hareket yürüten sol/komünist/sosyalistlerin idolleri illegal Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu önderleri Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan 6 Mayıs’ta, asıldıkları için, bir kesim, Hıdırellez gününü, hüzün günü görürler.

Hıdırellez günü, “devrimciler” asıldı, Nevruz’u bölücüler kendilerine basamak yaptı, kitleleri bağlamak için şenlik yapıyorlar, biz geri durmalıyız, diyemeyiz.

Türkiye olarak, bir ucundan öbür ucunu bir olmuşuz, birileri, etnisitemiz farklı diyerek, yön değiştirirse, birliğimiz bozulur, birbirimizden şüphe duyarız, Ayrı baş çekmeye öncülük edenlerin kimlerden destek aldığına bakarsak, meselenin özünü yakalarız, oyuna gelmeyiz.

Nevruz da Hıdırellez de ortak değerlerimizdir.