"Bazen de bazı avantajları kullan be kardeşim" dedi içimdeki ses..
Biliyorsunuz yollardayız sürekli.. İl-il, ilçe-ilçe geziyoruz.. Meslektaşlarım da izliyor ama doğaldır ki konumum gereği hepsinden bir adım öndeyim.. Bu bir avantaj olmakla birlikte, görevim gereği de dezavantaj..
Bilip de yazamamak bir gazeteci için ne kadar zor, bunu sadece meslektaşlarım anlar..
Yazamadıklarım derken, hepsi de çok güzel notlar ha, hepsi de tertemiz notlar.. Ama dedim ya, konumum gereği ulaşabildiğim için, o notları gazeteciliğe tahvil etmek çok da adil ve doğru değil..
Ama size Hatay Samandağ notlarımı aktarmazsam içim yanar..
**
Cumhurbaşkanı Adayı Meral Akşener Cuma günü Hatay'daydı.. Havalimanından sonraki ilk durak Samandağ'dı.. İlçe için bir program görünmüyordu aslında.. Hızır Aleyhisselamın makamı ziyaret edilecek ve Hatay'a geçilecekti..
Bir ilçenin bir ucundan diğer ucuna ulaşmanın 1,5 saat süreceğini kimse hesap edemedi tabii.. Arada Koyunoğlu'nda yolu kesen vatandaşlarla kucaklaşmayı saymıyorum bile..
Samandağ da Hatay gibi medeniyetlerin, farklı kültürlerin yaşadığı kardeşlik kenti..
Hızır Aleyhisselamın makamına giden yoldaki bütün esnaf, evlerden yollara dökülen vatandaşlar, kendi kültürlerinin ritüelleri ile karşıladı Meral Akşener'i..
Kimi bereketin sembolü pirinç yağdırdı üzerine, kimi gül yaprakları.. Kimi kolonyalar döktü araçların üzerine, kimi tütsüler yakıp selamladı..
Her biri farklı bir kültürün ritüeli.. Aleviler var, Arap kökenli vatandaşlarımız var, Süryaniler var..
Herkes biz buradayız diyordu bir yandan, bir yandan da seninleyiz..
Parti adı vermeyeyim ama Samandağlı bir abimizin yanındaki ile sohbetinden bir pasaj aktarayım:
-Ne oluyor arkadaş? Burası xxx'in kalesiydi.. Bu kadar millet nereden çıktı?
Tebessümle yaptığı bu değerlendirmeyi, siyaset bilimciyim diye gezinenler oturup saatlerce düşünse, iki cümlede dökemez emin olun..
İşin siyasi boyutunda bu var belki ama bence asıl mesele, binlerce yıldır başka başka olup da kardeşçe yaşayabilen bir kentin olgunluğundan, tevazusundan, misafirperverliğinden ve hatta insanlığından öte bir şey değildi aslında..
Belki unuttuğumuz, belki unutturulmak istenen o muhteşem değerlerimizin Samandağ'da dimdik karşımıza çıkışıydı gördüğüm tablo..
Ben bu yanını önemsiyorum.. O kadar gerilmeden, kutuplaşmadan, mahalle mahalle ayrışmadan sonra, siyaset öyle bir noktaya geliyor ki, bırakın ayrıştırmayı, birleştiriyor..
Samandağ sokaklarını dolduran kadınlar, erkekler, gençler Meral Akşener'e oy verir vermez, bilemem.. Bildiğim ve gördüğüm, insanımız, onları birleştirecek güler yüzleri arıyor siyasette..
Asık suratlara baktıkça, birbirimize surat astığımız bir gerçek..
Ben Samandağ'da, kimin kime oy vereceğiyle değil, kimin kalesi olduğuyla değil, gülen bir yüzle topyekûn gülebilen insanlarıyla ilgiliyim..
Ve umuyorum ki, Türkiye'nin her köşesi Samandağ olsun.. Yurdum gülmeyi hak ediyor..
